Author:
Abstract
Arapça-Türkçe dilleri arasındaki çeviri etkinliği yüzyıllar öncesine dayansa da, bu etkinlik dini eserler temellidir. Edebi eserlerin çevirisi ise iki millet için de yenidir. Şiir, çeviri dünyasında hedef dile aktarılırken çevirmenleri en çok zorlayan ve kayıpların en çok yaşandığı edebi türlerden biridir. Bu da şiirin gerek dil gerekse biçim özelliklerinden kaynaklanan bir durumdur. Bu çalışmada Nizar Kabbani’nin Arapçadan Türkçeye “Aşkın Kitabı” olarak çevrilen"كتاب الحب " adlı şiir kitabından seçilen şiirlerin Mehmet Hakkı Suçin ve Musa Ağgün tarafından dilimize aktarılmış çevirileri, Antoine Berman’ın çeviri eleştirisi için oluşturduğu yol haritası dikkate alınarak incelenmiştir. Seçili çeviri şiirler hem biçim hem de üslupsal açılardan karşılaştırılmış; bunun sonucunda çevirmenlerin kullandıkları yöntem, dil, üsluba dair birtakım sonuçlara ulaşılmıştır.
Keywords
Abstract
Although the translation activity between Arabic-Turkish languages dates back centuries, this activity is based on religious works. Translation of literary works is new for both nations. Poetry is one of the most challenging genres to translate and semantic loss is quite common in the process. This is due to both the language and the morphological features of poetry. In this study, the translation of some poems chosen from Nizar Kabbani’s Love Book, which are translated to the Turkish language by Mehmet Hakkı Suçin and Musa Ağgün, are examined by considering Antoine Berman's roadmap for translation criticism. Selected poems are compared in terms of language, meaning and style. As a result, a number of conclusions have been reached regarding methodological, linguistic and stylistic differences used by translators.