Author:
Abstract
Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB), bireylerde ciddi sosyal etkileşim ve iletişim bozukluğu ile ilgi ve etkinliklerde sınırlılık, tekrarlı ve takıntılı davranışlarla belirtileri hafiften ağıra kadar değişen nörogelişimsel bir bozukluktur. Otizmli bireyler, sosyal ilişkilerde zorlanmakta ve özel ilgiye dayalı ilişkilerin geliştirilmesine ihtiyaç duymaktadır. Yapılacak müdahalelerle otizmli bireylerin sosyal etkileşim ve iletişim kurma becerileri gelişebilmektedir. Otizmli bireylerde tıbbi tedaviye ek olarak hazırlanan özel programlar bulunmaktadır. Bu programlardan biri olan bahçe terapisi, otizmli bireylerin sosyal etkileşim ve iletişim becerilerini geliştirmenin yanı sıra mesleki becerilerinin geliştirilmesine de katkı sağlamaktadır. Bu çalışmanın amacı, otizmli bir öğrencinin bahçe terapisi ile gelişimini takip ederek sosyal etkileşim ve iletişim becerilerinin gelişimini somut bir şekilde ortaya koymaktır. Bunun yanı sıra Türkiye’deki diğer özel eğitim okullarında eğitim gören otizmli öğrenciler için bahçe terapisinin uygulanmasında rehberlik edecek örnek bir çalışma yapmaktır. Millî Eğitim Bakanlığı, Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü tarafından geliştirilen Öğrenci Kaba Değerlendirme Formundan yola çıkarak otizmli öğrenci için gelişim takip formu hazırlanmıştır. Bu doğrultuda Meram Melike Hatun Özel Eğitim Meslek Okulunda eğitim gören otizmli bir öğrencinin mevcut durumu belirlenmiş; sosyal etkileşim ve iletişim becerilerindeki yetersizliklerin bahçe terapisi ile geliştirilmesine yönelik bir çalışma planı oluşturulmuş ve uygulanmıştır. Çalışma kapsamında otizmli öğrencinin sosyal etkileşim ve iletişim becerilerinin gelişimini takip edebilmek için öğrencinin ailesi ve öğretmenlerinden belirli aralıklarla gelişim takip formunu doldurmaları istenmiş ve verilen puanlar değerlendirilmiştir. Bu çalışmada uygulanan bahçe terapisi, otizmli öğrenciye sosyal etkileşim ve iletişim becerilerini kazandırmasının yanı sıra meslek edindirmeye yönelik destekleyici bir uygulama olarak farklı otizmli bireylerde de uygulanabilir niteliktedir.
Keywords
Abstract
Autism Spectrum Disorder (ASD) is a neurodevelopmental disorder characterized by significant social interaction and communication impairments, limited interests and activities, and repetitive and obsessive behaviors, with symptoms ranging from mild to severe. Individuals with autism struggle in social relationships and require the development of relationships based on special interests. Interventions can enhance the social interaction and communication skills of individuals with autism. In addition to medical treatment, there are special programs designed for individuals with autism, one of which is horticultural therapy, which not only improves their social interaction and communication skills but also contributes to the development of vocational skills. The aim of this study is to track the development of an autistic student through horticultural therapy to demonstrate the concrete improvement of their social interaction and communication skills. Additionally, this study aims to provide guidance for the implementation of horticultural therapy for autistic students in other special education schools in Turkey. Based on the Student General Assessment Form developed by the Ministry of National Education, General Directorate of Special Education and Guidance Services, a development tracking form has been prepared for autistic students. Accordingly, the current status of an autistic student enrolled in Meram Melike Hatun Special Education Vocational School was determined. A study plan was created and implemented to improve the deficiencies in social interaction and communication skills through horticultural therapy. To monitor the development of the autistic student’s social interaction and communication skills, the student's family and teachers were asked to fill out the development tracking form at specific intervals, and the scores provided were evaluated. The horticultural therapy applied in this study can be applied to different autistic individuals as a supportive practice not only to impart social interaction and communication skills but also to provide vocational training.