İŞ YERİNDE DUYGUSAL BEZDİRİ'YE (MOBBİNG’E) MARUZ KALAN ÖĞRETMENE UYGULANAN DUYGUSAL BEZDİRME DAVRANIŞLARININ İŞ PERFORMANSINA YANSIYAN ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA.
Author:
Abstract
Bu araştırmanın amacı; Bursa iline bağlı Osmangazi, Yıldırım ve Gürsu merkez ilçelerinde bulunan bazı ilk ve orta dereceli okullarda görev yapmakta olan öğretmenlerin duygusal bezdiriye (mobbing’e) maruz kalma oranları ve bu oranların demografik özelliklerine göre ilişkilendirilip belirlenmesi, duygusal bezdirmeye maruz kalan öğretmenlerin iş performansı değişiminin tespiti ile bunların demografik özellikler (yaş ve cinsiyet) ile ilişkilerinin farklılaşıp farklılaşmadığının belirlenmesi ve son olarak; iş değişimi ile ilgili ifadelerin frekans dağılımlarının tespiti de diğer bir amaç olarak belirlenmiştir. Çalışmada mevcut durumu tespit etmek için 193 öğretmen üzerinden tarama (survey) modeli kullanılarak elde edilen veriler SPSS Statistics programına aktarılıp analizler tamamlanmıştır. Sürekli değişkenler için Kolmogorov Smirnov normallik testi uygulanmış, test sonucunda normallik varsayımının sağlanamadığı görülmüş bu nedenle non-parametrik testler kullanılmıştır. İki bağımsız grup arasında fark olup olmadığına Mann Whitney U testi, ikiden fazla bağımsız grup arasında fark olup olmadığına Kruskal Wallis testi ile bakılmıştır. Elde edilen bulgularda; çalışılan iş yerlerinde duygusal bezdirme davranışlarının %42,5 oranında uygulandığı, duygusal bezdiri davranışları ile yaş ve cinsiyet değişkenleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmadığı, duygusal bezdirme mağduru öğretmenlerin iş performansları değişimi ile demografik özellikleri arasındaki ilişkinin tespitinde cinsiyet değişkeninde anlamlı farklılıkların olmadığı ancak yaş değişkeninin arasında anlamlı farklılığın olduğu bulgulanmıştır. Sonuç olarak; duygusal bezdiri’ye maruz kalan öğretmenlerin, uygulanan eylemler sonucu iş performansları değişiminin olumsuz yönde olduğu tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to determine to what extent the teachers are exposed to emotional harassment who are working at various schools of Osmangazi, Yıldırım and Gürsu central districts of Bursa, and the fluctuations of the teachers in their teaching performance and to make a research on the relations of emotional harassment with demographic features. Additionally; to clarify whether occupational performance of the teachers who are exposed to emotional harassment change demographically or not is determined as secondary aim. The study was conducted on 193 teachers. Emotional harassment scale is used to find out (a) whether the teachers are exposed to emotional harassment, (b) their frequency distribution against emotional harassment and (c) if there are fluctuations in their occupational performance. The survey model was used to determine the current situation. The collected data was transferred to SPSS Statistics 22 programme and the analysis was completed. Kolmogorov Smirnov normality test was applied for continuous variables.The test results showed that the normality was not provided and for this reason non-parametric tests were used. Mann Whitney U test was used to see if there is difference between two independent groups and Kruskal Wallis test was used to see if there is difference for more than two independent groups. According to the obtained findings, emotional harrasment exists in working places 42.5 percent, there is no significance relationship between emotional harrasment behaviours and age/gender variables, while determining the relation between the fluctuations in occupational performans and demographic features of the teachers who are exposed to emotional harrasment, gender variable is not found to be significant difference, but age variable is found to be significant difference. As a result of the study, it is seen that emotional harassment which exists in occupational environment has negative effects on teachers and their occupational performance.