Author:
Abstract
Siyasi birliğini 1861 yılında sağlamış olan İtalya, coğrafi açıdan oldukça önemli bir konumdadır. Sömürgecilik arayışları ve rekabetin yoğun olduğu bir süreçte İtalya, siyasi ve askeri açıdan genişleme arzusunu sürekli canlı tutmuştur. İtalya’nın içeride sosyal ve ekonomik bunalımlar yaşamış olması, dış politikasındaki arayışlarını doğrudan etkilemiştir. Yeni topraklar elde etme isteği, Birinci Dünya Savaşı’na girmesinde etkili olmuş ancak, barış sürecinde istediği sonucu elde edememiştir. Yoğun komünizm ve sosyalizm propagandalarına karşı Benito Mussolini liderliğinde 1919 yılında Faşist Mücadele Birlikleri İttifakı adı ile kurulan ve 1921 yılında Ulusal Faşist Partisi’ne dönüşen bu teşkilat, İtalya’nın 1943 yılına kadar yönetiminde söz sahibi olmuştur. Otoriter ve aşırı milliyetçi bir çizgide siyasi faaliyette bulunan Ulusal Faşist Partisi ve lideri Mussolini’nin ortaya koymuş olduğu siyasi, iktisadi ve askeri politikalar sadece İtalya’yı değil aynı zamanda Akdeniz’deki ve Avrupa’daki devletleri etkilemiştir. 1922 yılında Başbakanlığa getirilen Mussolini, İtalya’da faşist yönetim usulü ile diktatör olarak anılmış, genişlemeci siyasi ve askeri politikaları ile bölge devletlerinin önemli bir kısmı tarafından tehdit unsuru olarak görülmüştür. Kendisini Roma’nın varisi olarak gören Mussolini, Roma İmparatorluğu’nun egemenlik kurduğu topraklara yönelik hedefler belirlemiştir. Bununla birlikte Birinci Dünya Savaşı ile istediği sonucu elde edemeyen İtalya, silahlanmaya ağırlık vermiş, Akdeniz’de ve Avrupa’da çeşitli siyasi, iktisadi ve askeri faaliyetlerde bulunmuştur. Bütün bunlar, bazı bölge devletleri açısından bir tehdit olarak algılandığı gibi bölgesel ittifak arayışlarını da hızlandırmıştır. Bu makalede faşizmin İtalya’da iktidara gelişi ile faşizmle özdeş olan İtalya Başbakanı Benito Mussolini’nin siyasi ve iktisadi politikaları iki savaş arası dönem için irdelenmeye çalışılmıştır. Makalede birincil derecede kaynaklar değerlendirilmiş, konuyla ilgili çalışmalar gözden geçirilmiştir. Nihayet bu çalışma ile İtalya’nın faşist siyasi ve iktisadi uygulamalarının iç ve dış politikaya yansımaları değerlendirilmek istenmiştir.
Keywords
Abstract
Having achieved its political unity in 1861, Italy is in a very important geographical position. In a process where the search for colonialism and competition were intense, Italy kept its desire to expand politically and militarily. Italy's domestic social and economic depressions directly affected its foreign policy pursuits. The desire to acquire new lands was effective in entering the First World War, but could not achieve the desired result in the peace process. This organization, which was founded under the leadership of Benito Mussolini in 1919 under the name of the Alliance of Fascist Struggle Units against intense communist and socialist propaganda, and transformed into the National Fascist Party in 1921, had a say in the administration of Italy until 1943. The political, economic and military policies of the National Fascist Party and its leader Mussolini, which was politically active in an authoritarian and ultra-nationalist line, affected not only Italy but also the states in the Mediterranean and Europe. Mussolini, who became the Prime Minister in 1922, was called a dictator in Italy with the fascist administration method, and was seen as a threat by a significant part of the states in the region with his expansionist political and military policies. Seeing himself as the heir of Rome, Mussolini set goals for the lands dominated by the Roman Empire. However, Italy, which could not achieve the desired result with the First World War, focused on armament and engaged in various political, economic and military activities in the Mediterranean and Europe. All these were perceived as a threat by some regional states and accelerated the search for regional alliances. This article analyzes the process of fascism coming to power in Italy and the political and economic policies of Italian Prime Minister Benito Mussolini, who is identified with fascism, for the interwar period. The article evaluates the primary sources and reviews literature studies on the subject. Finally, with this study, it was aimed to evaluate the reflections of Italy's fascist political and economic practices on domestic and foreign policy.