Author:
Abstract
Sağlık hizmetlerinde her birimin hayati önemi olmakla birlikte, acil servislerin daha önemli olduğu ifade edilebilir. Akut yaralanma, hastalık atakları ya da ilk yardım ve acil müdahale gerektiren her türlü sağlık işlemi bu birimlerde verilmektedir. Bu nedenle acil servisler, mortalitesi yüksek olan vakaların ilk müracaat ettiği yerlerdir. Öte yandan acil servislerde şiddet olayları, sağlık hizmetlerinin diğer alanlarına göre daha yüksek düzeyde görülmektedir. Bu çalışmada acil servislerde yaşanan şiddet olayları sağlık profesyonelleri tarafından nasıl değerlendirildiğinin incelenmesi amaçlanmıştır. Afyon Devlet Hastanesi acil servisinde 2015 yılında görev yapan 17 hekim, 39 hemşire ve 13 acil tıp teknisyeni araştırma örneklemini oluşturmuştur. Araştırma sonuçlarına göre acil servis çalışanından yüzde 97,1’ü sözel şiddete, yüzde 34,3’i ise sözel şiddeti de içerecek şekilde fiziksel şiddete maruz kaldığı bulundu. Şiddet uygulayanlar genellikle hasta yakınları olup, mesai ve mesai saatleri dışında ve muayene odasında daha fazla şiddet olayını uygulamaktadır.
Keywords
Abstract
Although each ward within the health services is of vital importance, it might be claimed that emergency departments (EDs) – who treat the seriously ill or injured – are the most vital among them all. It is, after all, the ward where patients with the highest risk of mortality first apply. Perhaps because of the inevitable tension surrounding the treatment of patients under such circumstances, violent incidents in emergency services tend to occur more frequently than in other areas of health services. The goal of this paper, drawn from my master’s thesis, is to explore how health care professionals evaluate violence in emergency departments in Turkey. 17 physicians, 39 nurses, and 13 emergency medical technicians working in the Afyon State Hospital ED formed the research sample. Our findings suggest that 97.1% of the emergency services personnel were exposed to verbal violence and 34.3% were exposed to physical violence including verbal violence. It appears that the people exhibiting acts of violence are mostly the relatives of the patients, and they exhibit violence during work hours and in the examination room.