Author:
Abstract
İkinci Dünya Savaşının yarattığı bunalım ve mutsuzluğun ilerleyen sanayi ve teknoloji ile keskinleşmesi sonucunda yirminci yüzyılın sonlarına doğru Fransa’da yaygınlık kazanan varoluşçuluk akımı, insanın varoluş sorunsalına eğilir. Sartre, insanoğlunun bu anlamsız dünyada tercihe zorlanmasını varoluşunun temel ikilemi olarak kabul eder. Modernitenin insanı esir aldığı bunalım sürecinde eserler vermeye çalışan diğer yazarlar gibi Selim İleri de aynı sorunlarla hesaplaşmak zorunda kalmıştır. Çıkış yeri olarak bireyin öznelliğini kullanan İleri’nin Bodrum Dörtlemesi’ni oluşturan eserlerindeki roman kişileri; kentsoylu, yalnız, bireysel tutum takınan, topluma yabancılaşmış karakterlerdir. Toplumsal değer yargılarıyla birebir örtüşmeyen, farklı cinsel eğilimler taşıyan, genelde sanatla meşgul, ama uğrunda çalıştıkları amaçlarına da hiçbir zaman erişemeyen bu kişiler, yalnızlığı imleyen bir adayı mekân edinmişlerdir. İnsanın kendi kendisini inşası, varoluşçuluğun temel değerlerindendir ve insan buna zorunludur. İşte bu romanın kişileri de bu zorunluluğu derinden hissederler, lakin bunu yaparken başarısız olurlar. Kişilerin sanata, kaçışa veya intihara başvurmalarını asıl nedeni budur.
Keywords
Abstract
As a result of the depression and unhappines which the Second World War created and the developing industry and technology, the existentialism whixh became widespread by the end of the century focuses on the problematique of existentialism. Sartre accepts the obligation of humans to make a choice as the basic dilemma of existentialism. Selim İleri also had to come to terms with the same problems like the other authors who tried to produce works in the process in which modernity enslaves humans. The novel characters in the Works which form ‘Bodrum Dörtlemesi’ of İleri who used the subjectivity of the i