Author:
Abstract
Acil durumlar genelde belirsizlik ve risk, zaman ve kaynak darlığı, seri müdahale ihtiyacı ve iletişim güçlüğü gibi zorluklar içerirler. Ulusal Afet ve acil durum yönetimi sistemlerinin belkemiğini yerel kurumlar oluşturur. Yerel kapasiteyi aşan olaylarda aşamalı olarak bölgesel ve ulusal seviyede sistemlerin devreye girmesi gerekir. Farklı çok sayıda örgütün uyumlu çalışabilmesi ise gerekli eşgüdüm stratejileri ve yönetim sistemlerinin uygulanmasıyla mümkündür. Acil hizmetlerin eşgüdümünde etkili faktörleri araştırmak amacıyla yapılan bu çalışmada; konuyla ilgili kuramsal bilgiler ve Karabük ilinde acil hizmet kurumlarında çalışanlar arasında uygulanan alan araştırması bilgileri sunulmuştur. Alan araştırmasında yüz yüze anket metodu uygulanmıştır. Fonksiyonel değişkenlere ilişkin veriler One-Sample t testi, ilişkilere yönelik veriler ise Ki-kare testi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma neticesinde incelenen faktörlerin kısmen ilimizdeki acil hizmet sisteminde mevcut olduğu, bir kısım faktörlerin ise katılımcılarca stratejik bulunmadığı anlaşılmıştır. Ayrıca fonksiyonel değişkenlerin katılımcıların demografik özelliklerine göre kısmen fark taşıdığı belirlenmiştir. Acil hizmetlerde eşgüdümün tesisinde; farklı kurumların ortak personel yönetimi ve kaynak kullanımı konusunda kendilerini sürekli geliştirmeleri, yerel kapasitelerin merkezi politikalarla güçlendirilmesi ve sunulan acil hizmet kalitesinin vatandaş nezdinde sürekli ölçülmesi faydalı olacağı değerlendirilmektedir.
Keywords
Abstract
Emergencies usually contain uncertainty, risks, urgency for rapid intervention in limited time and usually with scarce resources and communication problems etc. The backbone of national emergency management systems are local responders. If the emergency cannot be managed with local sources, regional and national organizations have to step in immediately. It’s possible to have many different organizations work together harmonious and efficiently by enforcing very well planned and practiced coordination strategies and management systems. In this study; literature review and survey results in Karabuk about strategic factors at emergency management coordination have been examined and submitted. Functional variables have been analysed with One-Sample t test and the relations between variables and descriptive features with Chi-Square test. The analysis shows that the strategic factors asked in the survey are partially being used in emergency system in Karabuk, and also some of those factors have not been anticipated as strategic by participants. In addition functional variables differs partially, according to the descriptive features. To enhance coordination in emergency management, it will be beneficial for different organizations improving their joint personel and resource management capabilities, strengthening local responders with national policies and verifying emergency service quality continuously.