HALİDÎ TASAVVUF GELENEĞİNDE FIKIH VE TASAVVUF İLİŞKİSİ (SEYDA MUHAMMED EMİN EL-HAYDERÎ MEDRESESİ ÖRNEĞİ)
Author:
Abstract
Nakşibendiliğin Halidîlik kolu ilim, fıkıh, tasavvuf, tarikat ve şeriat birlikteliğine dayanan ameli bir tasavvuf geleneğidir. Genel olarak tasavvuf geleneğindeki fıkıh-fıkıh usulü eğitimi ve fıkıh-tasavvuf birlikteliği, Halidi Nakşibendi geleneğinde daha belirgin bir şekilde ön plana çıkmaktadır. Bu geleneğin muasır temsilcilerinden biri de 1927 ila 2003 yıllarında yaşamış olan Muhammed Emin el-Hayderî ve Hayderî medresesidir. Muhammed Emin el-Hayderî ve Hayderî Medresesi, Nakşibendiliğin Halidilik koluna Şeyh Ahmed el-Haznevî halkasıyla intisap etmektedir. Günümüzde Ahmed el-Hayderî’nin müderrisliğinde ilim ve tasavvuf merkezli irşad faaliyetlerine devam eden bu medresede, fıkıh ve fıkıh usulü eğitimi oldukça önemli bir yere sahiptir. Bu çalışma, genel anlamda fıkıh, fıkıh usulü, tasavvuf, tasavvuf ve fıkıh ilişkisini ele almakta ve tüm bunları Halid-i Nakşibendi geleneği ve bu geleneğin muasır temsilcilerinden Hayderî medresesi örneğinde incelemektedir.
Keywords
Abstract
The Khalidi branch of the Naqshbandi order is an applied tradition of Sufism based on the unity of science, fiqh, Sufism and Shariah. The education of fiqh and fiqh procedure (usūl alfiqh) and unity of fiqh and Sufism in the tradition of Sufism in general come into prominence in the Khalidi Naqshbandi tradition more specifically. One of the contemporary representatives of this tradition is Muhammad Amin al-Haydari who lived between 1927 and 2003, and Haydari madrasah. Muhammad Amin al-Haydari and Haydari madrasah are related to the Khalidi branch of the Naqshbandi order through Sheikh Ahmad al-Haznevi’s circle. The education of fiqh and fiqh procedure (usūl alfiqh) has a highly significant place in this madrasah that continues its guiding activities based on science and Sufism under the guidance of Ahmad al-Haydari. This study discusses fiqh, fiqh procedure (usūl alfiqh), Sufism and the relationship between Sufism and fiqh in general, and examines them as part of the Khalidi Naqshbandi tradition and in the case of Haydari madrasah, one of the contemporary representatives of this tradition.