Author:
Abstract
Kierkegaard’ın nesne, nesnellik ve nesnel hakikatle ilgili düşüncelerinde genel olarak eleştirel ve olumsuz bir tavra sahip olduğu görülür. İçinde yaşadığı çağın nesnel hakikati her şeyin ölçüsü olarak görmesi onun böyle bir tutum sergilemesinin başlıca nedenidir. Kierkegaard varoluşsal değerlerin, insanın benliğinin ve öznel unsurların kısacası varoluşun spekülatif düşünce ve nesnelliğe indirgenmesine karşı olup bu tavrını hayatı boyunca sürdürmüştür. O sürekli olarak nesnel düşüncenin insanın ruhsal ve varoluşsal yanlarını izah etmede yetersiz kalacağını iddia etmiştir. Çünkü öznel ve kişiye has duygu, düşünce ve tecrübelerin genel geçer ölçülere hapsedilmesi mümkün değildir. Her ne kadar vurgularken aşırıya kaçsa da, Kierkegaard nesnel hakikati tamamen yok saymaz. O nesnel hakikatin her şeyi izah edebileceği görüşüne karşıdır. Bu bağlamda Kierkegaard kendi sınırları içerisinde nesnel hakikate karşı değildir. Ancak o nesnel hakikatin özneye ait hususları izah etmesinin imkânsız o
Keywords
Abstract
It is generally seen that Kierkegaard has negative and critical attitude in his thoughts about object, objectivity and objective truth. The main reason for Kierkegaard’s adopting such an attitude is that the era in which he lives regards objective truth as a measurement for everything. Kierkegaard has rejected existence’s being degraded to speculative thinking and objectivity and he maintained this attitude during his life. He always claimed that objective thinking would be inadequate to explain man’s spiritual and existential parts. Because it is not possible for subjective feelings, thoughts and experiences to be confined to de facto standards. Even though Kierkegaard goes to extremes in his claims, he does not completely ignore objective truth. He opposes the view that objective truth can explain everything. In this context, Kierkegaard does not oppose objective truth in its limits. However, he continuously emphasizes the impossibility of objective truth to explain particula