KADİM BİR ZARFA SIĞDIRILMIŞ YENİ BİR HÜLYA ‘Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Âdem’le Havva Hikâyesinin Semiyotik Yapısı’
Author:
Abstract
İnsanın kendi varlığını ve dış dünyayı anlamlandırma ve anlatma gayreti, bilim ve felsefe kadar sanatın da konusu olmuştur. Yaratılış, kadın ve erkeğin varlığı gibi konular bu bağlamda en sık karşılaşılan problem alanlarıdır. Sözü edilen problem alanları üzerine yazılanlar çoğu zaman kutsal kitaplar ve mitleri kaynak alır. Bu kaynaklık, bazen aynen tekrar şeklinde sanat eserine yansırken bazen de değiştirme hatta meydan okuma eylemine malzeme olmak şeklinde karşımıza çıkar. Her hâlükârda insanlık için dikkat çekici bir konu olan Âdem ve Havva kıssası, Ahmet Hamdi Tanpınar tarafından da ustaca ele alınmış, estetik bir görünüme kavuşturulmuştur. Çalışmamızda bu estetik bütünün hangi anlam ilişkileri ve çağrışım değerleri üzerine bina edildiği semiyotik yöntemle ele alınmış, ulaşılan sonuçlar bilimsel bir çerçevede sunulmuştur.
Keywords
Abstract
The attempt to make sense out of human existence and the external world and to narrate these has been the topic not only of science and philosophy, but also of art. In this respect, topics like creation, existence of women and men, have been the most frequently encountered problematic fields. Usually the written works upon the above mentioned problematic fields take myths and sacred books as a resource. Later on we face these resources sometimes repeated as they are in the original form by their reflection on a work of art, and sometimes as a material for the act of change or challenge. In any case, the very striking for humankind topic of the story of Adam and Eve has been skillfully approached and given an aesthetic shape by Ahmet Hamdi Tanpınar. In our work we researched the relationship of meanings and connotation values upon which this aesthetic integrity was built by using a semiotic method, and presented the results in the scientific frame.