Author:
Abstract
Ahmet Naim Çıladır, Türk edebiyatında maden işçilerinin hayatlarını konu olarak ele alan ilk yazardır. Hikâyelerinde Zonguldak ve çevresinde hayatlarını sürdüren insanların yaşantılarına yer verir. Kuduz Düğünü (1968) adlı kitabında toplanan hikâyeleri, birkaç hikâyenin eklenmesiyle 2009 yılında Ateşnefes adıyla tekrar yayımlanır. Bu makalede Ahmet Naim Çıladır’ın hayatı, eserleri ve sanat anlayışından söz edildikten sonra öykücülüğü başlığı altında Ateşnefes adlı kitapta toplanan on iki öyküsü; içerik, bakış açısı ve anlatıcı, dil ve üslûp başlıkları altında ele alınacaktır. Sonuç bölümünde ise Ahmet Naim’in Türk öykücülüğündeki yeri hakkında bir yargıya varılmaya çalışılacaktır.
Keywords
Abstract
Ahmet Naim Çıladır is the first author in Turkish literature to deal with lives of mine workers as a theme. He uses the lives of people who live in Zonguldak in his stories. The stories compiled in the book called Kuduz Düğünü (1968), together with added stories, was published in 2009 with the title Ateşnefes. In this study, after speaking of the author’s life, his works and artistic approach, the twelve stories compiled in the book Ateşnefes are going to be examined about content, point of view, narration and stylistic under the title “his storywriting”. As fort he conclusion chapter it is intended to conclude the point of Ahmet Naim Çıladır in Turkish storywriting.