Author:
Abstract
Bu makale, Türkiye’de siyaset, politik ekonomi, kamu alanı, etik ve kanuni faktörler açısından dindarların sekülerleşmesi konusunun içeriğini incelemeye yönelik bir çalışmadır. Bu çalışmanın önem arz etmesinin başlıca sebebi, bu konuya ait literatürün genellikle son yıllarda, Türkiye’de siyasal alanın “Türkiye Malezya olur mu?” tartışmalarıyla gün yüzüne çıkan, muhafazakarlaşması/sekülerlikten uzaklaşması üzerine odaklanmış olmasıdır. Bütün bu tartışmalar arasında, dindarların sekülerleşmesi beklenen değişimin tam aksine yeni bir tartışma konusu olarak sahneye çıkmıştır. Dindarların dindarlık üzerine düşünce ve algılarındaki değişiklik, Turner tarafından, “Edimsel Dönüşlülük” diye tanımlanan olgu ile gündelik hayat pratikleri, finans, girişimcilik, moda/ modalaştırma, İslami partilerin politik ajandaları, batılı ve seküler imgeler üzerine oluşturdukları perspektiflerin yeniden oluşumu ve yorumlanması ile gözlemlenebilir.
Keywords
Abstract
The article is set out to examine the content and the reasons of observable changes in Turkey in regard of the secularization of the practicing Muslims within the realms of politics, political economy, public codes, ethical and legal factors. It is of significance since the literature is mainly focused upon the de-secularization of Turkish political system in recent years and this process was named as “Malaysianisation”. Among these debates, secularization of the practicing Muslim has emerged on the stage that is just in contrast to what has been imagined as an expected change. The change in the extent / dimension / perception of piety (in the concept of secularization of the practicing Muslims) can be observed under the embracing framework and sometimes overlapping umbrella of globalization and capitalism whose effects can be demonstrated in the domains of daily life practices, finance and entrepreneurship, commodification (fashion), political agendas of Islamist parties, pious people