Author:
Abstract
Günümüz organizasyonları yaşam döngülerini sürdürebilmeleri için tüm paydaşlarının beklentilerine cevap vermek zorundadırlar. Paydaş; şirketin hedeflerine ulaşabilme yeterliliklerinden çıkarları, beklentileri olan ve bir şekilde fayda sağlayacak olan tüm kişi, kurum ve kuruluşlar, olarak tanımlanmaktadır. Paydaşlar kuramı literatüründe farklı yaklaşımlar öne sürülmektedir. Schilling’e (2000) göre paydaşlar teorisi sistem teorilerinin bir alt kümesidir. Donaldson ve Preston (1995) Paydaş kuramını literatürde üç ana dalda incelemektedir. Kuralcı (Normative), Tanımlayıcı (Descriptive), Aracı (Instrumental). Bu çalışmanın amacı aracı kuramsal yaklaşımına bir giriş yaparak bu alandaki öncü modelleri sunmak, paydaş yönetimi kavramının stratejik yönetim içerisindeki önemine dikkat çekmek ve günümüzde gelmesi gereken noktaya doğru küçük bir ışık tutmaktır. Aracı yaklaşım, paydaş yönetimi ve geleneksel kurumsal hedeflere (karlılık, büyüme vb.) ulaşılabilirlik arasındaki bağlantıları tanımlama
Keywords
Abstract
Contemporary organizations need to satisfy the interests of all of their stakeholders in order to survive. Stakeholders have either tangible or intangible investments on the organization and get some kind of benefit from the profitability of the organization, e.g. employees, customers, suppliers, customer advocates, government bodies. In the stakeholder theory literature different approaches are proposed. According to Schilling (2000) stakeholder theory is a subset of systems theories. Donaldson and Preston (1995) analyse the stakeholder theory along three dimensions: Normative, Descriptive, Instrumental. This study by making an introduction to instrumental approaches aims to draw attention to the importance of stakeholder management within the strategic management context in today’s business organizations. Instrumental approach tries to describe the connections between stakeholder management and reaching the traditional objectives like profitability and growth.