Author :
Abstract
Bu çalışma, Avrupa Birliği (AB) ile Rusya arasındaki dış ticaret ilişkilerinde enerjinin belirleyici rolünü analiz etmeyi amaçlamaktadır. Temel hedef, jeopolitik gerilimler, ekonomik yaptırımlar ve enerji dönüşüm politikalarının iki taraf arasındaki ticari ilişkileri nasıl yeniden şekillendirdiğini ortaya koymaktır. Bu bağlamda, AB’nin enerji bağımlılığı, enerji güvenliği ve sürdürülebilir enerji politikaları arasındaki etkileşim incelenmiş; özellikle 2014 Kırım ilhakı ve 2022 Ukrayna krizi sonrasında enerji akışlarındaki kırılma süreçleri değerlendirilmiştir. Çalışmada nitel araştırma yöntemi benimsenmiş; resmi raporlar, akademik kaynaklar, politika belgeleri ve enerji istatistiklerinden yararlanılmıştır. Tarihsel ve analitik bir yaklaşımla AB-Rusya enerji ilişkileri dört dönemde ele alınarak karşılıklı bağımlılığın evrimi analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular, AB’nin Rusya’ya olan enerji bağımlılığını azaltmak amacıyla enerji kaynaklarını çeşitlendirdiğini, yenilenebilir enerjiye yöneldiğini ve LNG altyapısını güçlendirdiğini göstermektedir. Buna karşılık Rusya, enerji ihracatını Asya pazarlarına kaydırarak ekonomik kayıplarını telafi etmeye çalışmaktadır. Sonuç olarak, çalışma enerjinin artık sadece ekonomik değil, aynı zamanda stratejik bir güç unsuru haline geldiğini; bu dönüşümün AB’nin enerji güvenliği ve küresel jeopolitik dengeler üzerinde kalıcı etkiler yarattığını vurgulamaktadır.
Keywords
Abstract
This study aims to examine the decisive role of energy in shaping external trade relations between the European Union (EU) and Russia. The main objective is to analyze how geopolitical tensions, economic sanctions, and energy transition policies have redefined the trade dynamics between the two actors. The research focuses on the EU’s energy dependence, energy security, and sustainability strategies, particularly after Russia’s annexation of Crimea in 2014 and its invasion of Ukraine in 2022, which caused major disruptions in energy flows. The study employs a qualitative research method based on official reports, academic literature, policy papers, and energy statistics. Using a historical and analytical approach, it explores the evolution of EU-Russia energy relations across four key periods, highlighting the shift from interdependence to strategic divergence. Findings show that the EU has reduced its reliance on Russian energy through diversification, investment in renewable sources, and expansion of LNG infrastructure. Conversely, Russia has redirected its energy exports toward Asian markets, especially China and India. The study concludes that energy has transformed from a purely economic commodity into a strategic power instrument, shaping not only EU-Russia relations but also the global geopolitical and energy landscape in a lasting and multidimensional way.
