İSTANBUL’DA ÇOKDİLLİ KÜRTÇE KONUŞANLARIN KENDİ DİLLERİ HAKKINDAKİ SÖYLEMLERİNE DAİR TOPLUMDİLBİLİMSEL BİR İNCELEME
Author :
Abstract
İstanbul, nüfusu bakımından Kürtçe konuşanların yoğunlukta olduğu şehirlerden biridir. Şehrin tek çokdilli konuşanları olmamakla birlikte Kürtçe konuşanlar topluluğu gerek çokdillili kullanımlarıyla gerekse bu kullanımlar hakkında ürettikleri söylemlerle beşerî ve sosyal bilimlerden biri olarak görülen toplumdilbilim açısından değerli bir araştırma nesnesidir. Bu çalışmanın amacı, İstanbul’da çokdilli Kürtçe konuşanların dil öğrenimi ve aktarımı, çokdilli kullanımlar ve bunların algısı, dil ve kimlik hakkındaki dil ideolojileri hakkında, kendi söylemleri aracılığıyla kısa bir betimleme sunmaktır. Konuşanların söylemleri 2016-2020 arasında yürütlen saha araştırmasından seçilmiştir; bu saha araştırması etnografik ve nitel bir yaklaşımla, uzun süren ve açık uçlu sorulardan oluşan görüşmeler esnasında toplanmıştır. Verilerin betimlenmesi ve analizi epilengüistik söylem ve dil ideolojileri kavramı çerçevesinde, konuşanların söylemlerini, yani sahanın nitel gerçekliğini ve araştırmacının yorumlarını bunlarla harmanlayarak sunma hedefindedir. Böylece, İstanbul’daki bu çokdilli topluluk ile ilgili, dil öğrenim ve kullanımı bakımından aile içi dil politikasının belirleyiciliği, çokdilli Kürtçe-Türkçe kullanımların çoğunlukla olumsuz temsili, son olarak dil ve kimlik ilişkisi üzerine üretilen kültürel ve sembolik değerin konuşanların bireysel kanaatlerine göre çoğul bir örüntü gösterdiği gözlemlenmiştir.
Keywords
Abstract
Istanbul is one of the cities with a large Kurdish-speaking population. Although they are not the only plurilingual speakers in the city, the Kurdish-speaking community is a valuable research object for sociolinguistics (considered as one of the humanities and social sciences) both for their plurilingual uses and the discourses they produce about these uses. The aim of this study is to provide a brief description of plurilingual Kurdish speakers in Istanbul through their discourses about language learning and transmission, plurilingual uses and their representation, and language ideologies about language and identity. The speakers' discourses are drawn from field research conducted between 2016 and 2020, which took an ethnographic and qualitative approach, gathered through prolonged interviews with open-ended questions. The description and analysis of the data aims to reflect the discourses of the speakers, i.e. the qualitative reality of the field, blending them with the researcher's interpretations, within the notions of epilinguistic discourse and language ideologies. Thus, the factors determining language learning and use in terms of family language policy; the mostly negative representation of plurilingual Kurdish-Turkish uses, and finally the cultural and symbolic value of the relationship between language and identity are observed in this plurilingual community in Istanbul, showing a plural pattern according to the individual convictions of the speakers.
