Babam ve Oğlum[1], 2005 yapımı Çağan Irmak[2] tarafından senaryosu yazılıp yönetilen, 12 Eylül darbesi ve sonuçları ile derinlemesine hesaplaşan, dramatik yapının ustaca kullanıldığı ve gösterime girdiği 2005 yılında üç buçuk milyon sinema seyircisine ulaşmış bir yapımdır. Film televizyon gösterimleri ile çok daha yaygın bir izleyici kitlesine ulaşarak, 12 Eylül Toplumsal Travmasının[1] toplum tarafından tartışılmasını ve yüzleşilmesini sağlayan, Türkiye sinemasının istisnai bir örneğini oluşturmaktadır. Filmin bu başarıya ulaşmasında filmin senaryosunda dramatik yapı unsurlarının yetkinlikle kullanılmasının payı büyüktür. Bu makalede, film senaryosunun dramatik anlatı yapısı incelenecek ve klasik anlatı sinemasının yerleşik kalıplarından nasıl yararlandığı irdelenecektir.
My Father and My Son, written and directed by Çağan Irmak in 2005, deeply reckoning with the September 12 coup 1980, and its consequences, using dramatic structure masterfully, reaching three and a half million cinema viewers in 2005, and later reaching millions of viewers and different generations for decades with television screenings, is an exceptional example of Turkish cinema that marked a social turning point in Turkish cinema and enabled the discussion and confrontation of the September 12, 1980 Social Trauma by reaching widespread audiences. The excellent use of dramatic structure elements in the writing of the film script has a great share in the film's success. In this article, the dramatic narrative structure of the film script will be examined and the effect it creates with this structure will be examined.