Author :
Abstract
Gestalt terapi yaklaşımı, bireylerin çevreleriyle sürekli etkileşim halinde olduğunu vurgular ve sağlıklı temasın psikolojik iyi oluş açısından kritik olduğunu öne sürer. Bu bağlamda, temas biçimleri bireyin çevresiyle kurduğu ilişkiyi tanımlar ve psikolojik işlevselliği belirler. Temas biçimleri; içe alma, duyarsızlaşma, içe döndürme, saptırma, yansıtma, iç içe geçme ve kendini izleme gibi çeşitli şekillerde kendini gösterebilir. Bu biçimler bazen sağlıklı işlev görürken, bazen de bireyin psikolojik sağlığını olumsuz yönde etkileyen süreçlere dönüşebilir. Bağlanma kuramına göre, bireylerin erken çocukluk döneminde bakım verenleriyle kurduğu ilişki, ilerleyen yıllardaki yakın ilişkilerine yansımaktadır. Diğer bir deyişle, birey bebekken bakım vereniyle güvenli bir bağlanma kuramadığı takdirde bu durum yetişkinlikte de sürme eğilimindedir. Mevcut çalışmada, güvensiz bağlanma stillerinin belirli temas biçimleriyle gösterdiği benzerlik ve aralarındaki ilişkiler tartışılmaktadır. Ayrıca, araştırmalar bağlanma stilleri ile temas biçimleri arasındaki ilişkilerin psikopatolojiyle bağlantılı olabileceğini göstermektedir. Bu nedenle, erken dönem ilişki deneyimlerinin bireyin psikolojik sağlığı üzerinde belirleyici bir rol oynadığı düşünülmektedir.
Keywords
Abstract
Gestalt therapy approach emphasizes that individuals are in constant interaction with their environment and suggests that healthy contact is crucial for psychological well-being. In this context, contact styles define an individual's relationship with their surroundings and determine psychological functionality. These contact styles manifest in various forms, including introjection, desensitization, retroflection, deflection, projection, confluence, and self-monitoring. While these styles can sometimes function healthily, they can also turn into neurotic processes that negatively impact psychological health. According to attachment theory, the relationship individuals establish with their caregivers during early childhood is reflected in their close relationships later in life. In other words, if an individual fails to form a secure attachment with their caregiver during infancy, this pattern tends to persist into adulthood. The present study discusses the similarities and associations between insecure attachment styles and specific contact styles. Additionally, research suggests that the relationship between attachment styles and contact patterns may be linked to psychopathology. Therefore, early relationship experiences are thought to play a decisive role in an individual's psychological well-being.
