Author :
Abstract
Donna Haraway’in felsefesi, insan, doğa ve teknoloji arasındaki ilişkileri sorgulayan radikal bir bakış açısı sunar. Haraway, insan-merkezci düşüncenin sınırlarını aşarak, insan ve insan olmayan varlıklar arasındaki geçirgen ilişkileri vurgular. Siborg metaforu, makine ve organizma arasındaki sınırları bulanıklaştırarak, kültür ve doğa gibi dikotomik kavrayışlara meydan okur. "Sympoiesis" kavramıyla ise birlikte yaratımın önemine dikkat çeker; hiçbir varlığın kendi başına var olmadığını, sürekli bir etkileşim ve dönüşüm içinde olduğunu öne sürer. Haraway’in "Chthulucene" kavramı, Antroposen ve Kapitalosen’in yıkıcı etkilerine karşı, çok türlü bir dayanışma ve ortak yaşam modeli önerir. Bu yaklaşım, insanın doğayla uyumlu bir ilişki geliştirmesini ve dünyayı yeniden inşa edecek sorumluluk bilincini teşvik eder. Haraway’in felsefesi, sürdürülebilir bir gelecek için radikal bir etik ve ontoloji Camille hikayesi üzerinden sunar. Bu bağlamda, Haraway’in felsefesi bir ütopyadan çok, mevcut krizlere dair radikal bir sorumluluk çağrısıdır: dünyaya sadece sahip olmak değil, onunla birlikte var olmayı öğrenmek.
Keywords
Abstract
Donna Haraway's philosophy offers a radical perspective that questions the relationships between humans, nature and technology. Haraway transcends the limits of anthropocentric thought, emphasizing the permeable relations between human and non-human beings. Her cyborg metaphor blurs the boundaries between machine and organism, challenging dichotomic conceptions of culture and nature. With the concept of “sympoiesis”, she draws attention to the importance of co-creation, suggesting that no entity exists on its own, but is in constant interaction and transformation. Haraway's “Chthulucene” concept proposes a multi-species model of solidarity and symbiosis against the destructive effects of the Anthropocene and Capitalocene. This approach encourages a harmonious human relationship with nature and a sense of responsibility to rebuild the world. Haraway's philosophy presents a radical ethics and ontology for a sustainable future through the story of Camille. In this context, Haraway's philosophy is not so much a utopia as a radical call to responsibility for the current crises: to learn to co-exist with the world, not just own it.
