Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı, çok yönlü bir sanatçı olan George Baselitz’in, sanat anlayışı, sanat akımı içindeki yeri ile resim anlayışına yönelik yaklaşımını gösteren ve 1960’lı yıllarda başlayan, resimleri tersten boyaması ve onları baş aşağı sergilemesinin altında yatan sebeplerini koymaktır. George Baselitz’in resimlerinden seçilen Parmak Boyası–Kartal, Elke’nin Portresi, Uyku Odası, Dinardaki Maria Therese, Işık Kapalı, Kapalı isimli çalışmaları eser analizi ve literatür taraması yöntemleri ile incelenerek, bu çalışmaların tersten boyanmasının ve baş aşağı bir şekilde sergilenmesinin politik, sosyal ve sanatsal nedenleri açıklanmaya çalışılmıştır. Araştırma George Baselitz’in toplamda 5 yağlı boya çalışması ile sınırlandırılmıştır. Araştırma yeni dışavurumcu akımıyla iz bırakmış George Baselitz’in resimlerini, tersten boyaması ve onları baş aşağı sergilemesinin altında yatan politik, sosyal ve sanatsal sebepleri göstermesi ve literatüre sağlayacağı katkı açısından önem taşımaktadır. Araştırma sonucunda George Baselitz’in ters duran resimleri incelendiğinde sanatçının tersten resim yapmaya ve sergilemeye 1960 lı yıllarda başladığı ve bu şekilde çalışmasının politik, sosyal ve sanatsal sebepleri arasında: varolan otoriteye karşı gelmek, içerikten çok resimdeki biçimleri öne çıkarma kaygısı, izleyicilerde rahatsızlık hissi uyandırarak durağan bir bakış açısından izleyiciyi kurtarmak ve resimleri yaparken kendini yavaşlatmak olduğunu söyleyebiliriz. Ayrıca savaş psikolojisinin ve geçmişte savaşın sanatçıda uyandırdığı olumsuzluklara yönelik bir tepki olduğunu da ifade edebiliriz.
Keywords
Abstract
The purpose of this research is to explore the artistic philosophy of the versatile artist George Baselitz, focusing on his position within his art movement and his unique painting approach. Specifically, this study seeks to uncover the motivations underlying his practice of painting images in reverse and exhibiting them upside down, a technique Baselitz began employing in the 1960s. Through an analysis of selected works, including Finger Painting–Eagle, Portrait of Elke, Sleeping Room, Maria Therese in Dinard, and Lights Off, this research uses artwork analysis and literature review methods to examine the political, social, and artistic reasons behind Baselitz's choice to paint his works inversely and present them upside down. The study is limited to five oil paintings by Baselitz. This research is significant as it highlights the political, social, and artistic motivations behind Baselitz’s unique inversion techniques in his works, which left a mark on the neo-expressionist movement and offers a valuable contribution to art literature. The results of the research indicate that Baselitz’s upside-down paintings, a practice he initiated in the 1960s, reflect several key motivations: defiance of established authority, a preference for emphasizing form over content, the desire to evoke discomfort in viewers to break them free from a static perspective, and a means of slowing down his own painting process. Additionally, this practice can be interpreted as a response to the psychological impact of war, reflecting Baselitz’s reaction to the adverse effects war had stirred within him.
