Author :
Abstract
Farklı ekollerde kullanılan keman ve arşe tutuşuna ilişkin tarihsel bir kılavuz oluşturulması amaçlanan bu çalışmada, keman ve arşe tutuşu, beş ana keman ekolü olarak kabul edilen İtalyan, Fransız, Fransız-Belçika, Alman ve Rus Ekollerinin temel metotları üzerinden incelenecek ve her bir ekolde nasıl uygulandığı analiz edilmektedir. Keman ve arşe üzerinde yapılan yenilikler ve keman pedagoglarının kemanın nasıl daha iyi çalınacağına dair arayışları; keman ve arşe tutuşunun tarihsel süreç içerisinde sürekli gelişim göstermesini ve 20. yüzyıla gelindiğinde, bireysel farklılıkları dikkate alan yöntemler ortaya çıkmasını sağlamıştır. Keman ve arşe tutuşunun gelişiminin her aşaması, keman sanatının ve eğitiminin sürekli gelişim gösterdiğini ortaya koymaktadır.
Keywords
Abstract
This study aims to create a historical guide about violin holding and the bow grip used in different violin schools. The violin holding and the bow grip will be examined through the basic methods of the Italian, French, Franco-Belgian, German, and Russian Schools, which are considered the five main violin schools, and how they are applied in each school will be analyzed. The innovations made on the violin and the bow and the violin pedagogues' search for how to play the violin better have enabled the violin holding and the bow grip to develop continuously in the historical process. By the 20th century, methods that consider individual differences have emerged. Each stage of violin holding and bow grip develop-ment reveals that violin art and education are constantly evolving.
