Author :
Abstract
24 Aralık 1821’de, İtalya’nın kuzeyinde, Lobardy bölgesinde, Crema’da doğan müzisyen, sekiz kardeşin altıncısı olarak dünyaya geldi. Müziğe ilk adimi amcası sayesinde olmuş, ilk keman derslerini Crema Katedral Orkestrasının başkemancısı ve yöneticisi olan amcası Carlo Cogliati’den almiştir. 1835’te girdiği Milan Konservatuvarında öğrenimi suresince kontrbas derslerini Luigi Rossi’den alırken, Piantanida, P. Ray ve F.Basili ve Nicola Vaccai’den piyano, teori ve kompozisyon dersleri almış 1839 yılında mezun olmuştur. İtalyan Operası’nın bütün dünyada kendini hissettirdiği 19’ncu yüzyılda, “Bel Canto” üslubuyla kontrbas çalıcılığını birleştiren virtüoz, bunu başta Avrupa’nın onde gelen müzik başkentlerinin yanı sıra, Rusya, Iskandinavya, Amerika ve Osmanlı coğrafyasında adından saygıyla söz ettirmiş, müzik tarihinde iz bırakmıştır. Donizetti ve Bellini üslubunu devam ettiren bir besteci olarak Verdi geleneğine yakınlığıyla Wagner üslubuna karşıt bir yerde durur. Bununla beraber muzikal üslubu, doneminin gelmiş geçmiş en olağanüstü kontrbas virtüözü olarak, kontrbas için besteleri günümüz kontrbas öğretisinde eşsiz yerini korumaktadır.
Keywords
Abstract
Born on 24 December 1821 in Crema, in the Lombardy region of northern Italy, he was the sixth of eight siblings. He took his first violin lessons from his uncle Carlo Cogliati, the principal violinist and director of the Crema Cathedral Orchestra. During his studies at the Milan Conservatory, which he entered in 1835, he took double bass lessons from Luigi Rossi, piano, theory, and composition lessons from Piantanida, P. Ray and F. Basili, and Nicola Vaccai, and graduated in 1839. In the 19th century, when Italian Opera made itself felt all over the world, the virtuoso, who combined the "Bel Canto" style with double bass playing, made a name for himself in the leading music capitals of Europe, as well as in Russia, Scandinavia, America, and the Ottoman geography, and left his mark on the history of music. As a composer continuing the style of Donizetti and Bellini, he stands in opposition to the Wagner style with his closeness to the Verdi tradition. However, his musical style, as the most outstanding double bass virtuoso of his time, and his compositions for double bass preserve his unique place in today's double bass teaching.
