Author :
Abstract
Bulanık (Bahçe) Kazası 1879’da Maraş Sancağından alınarak yeni teşkil edilen Cebel-i Bereket Sancağı sınırlarına ilhak olunmuştur. Bu değişiklikte asayiş sorunlarını ortadan kaldırma gayesi önemli rol oynamıştır. Kazanın merkezi Bahçe Kasabasıydı. İki mahallesi ve dört nahiyesi bulunmaktaydı. Yanık Değirmen ve Kazurlar adlı iki mahallesi, Bozlu, Kızıl Yarlu, Kaypak ve Tacirlü adlı nahiyeleri bulunmaktaydı. Halep ve Adana vilayet salnamelerinde Bulanık Kazasının köy adları da geçmektedir. Köy sayısı zaman zaman değişse de kırk civarındadır. Bahsi geçen salnamelerden Bulanık’ta bulunan devlet kurumları ve çalışanlarının isimlerini tespit etmek mümkündür. Kazada ormanlık alanlar mevcuttu. Yine bazı hastalıkların tedavisinde yararlanılan bir kaplıca yer almaktaydı. Cami, mektep, dükkânlar, değirmenler, fırınlar ve boyahanler fiziki yapıda dikkat çekmekteydi. Bulanık’ta Müslüman nüfus %80 civarında olup gayrimüslimlerin oranı %20 civarındadır. Bulanık Kazasında üretilen ürünler genellikle mahallinde tüketilir, fazlası Maraş ve Antep’e satılırdı. Bulanık’ta en fazla ekimi yapılan ürün tütündü. Bu ürün Maraş’a ihraç edilmekteydi. Çalışmada; Halep ve Adana vilayet salnamelerindeki bilgilere dayanılarak 1867 yılından 1902 yılına kadar olan süreçte Bulanık Kazasının idari, sosyal ve ekonomik yönleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Konu sınırlılığı; yayımlanan ilk Halep Vilayet Salnamesindeki bilgilerle, yayımlanan son Adana Salnamesi arasındaki süreci kapsar.
Keywords
Abstract
Bulanık (Bahçe) District was annexed from Maraş Sanjak to the borders of the newly organized Cebel-i Bereket Sanjak in 1879. In this change, the aim of eliminating security problems played an important role. The center of the district was Bahçe Town. It had two neighborhoods and four townships. It had two neighborhoods called Yanık Değirmen and Kazurlar, and townships named Bozlu, Kızıl Yarlu, Kaypak and Tacirlü. Village names of Bulanık District are also mentioned in the provincial yearbooks of Aleppo and Adana. The number of villages is forty although it changes from time to time. From the aforementioned yearbooks, it is possible to identify the names of state institutions and employees in Bulanık.There were forest areas in the district. There was also a spa that was used for the treatment of some diseases. Mosque, school, shops, mills, ovens and dyehouses drew attention to in the physical structure. In Bulanik, the Muslim population is around 80% and the percentage of non-Muslims is around 20%. The products produced in the Bulanık District were generally consumed locally, and the surplus was sold to Maraş and Antep. The most cultivated product in Bulanık was tobacco. This product was exported to Maraş. In this study, the administrative, social and economic aspects of the Bulanık District were tried to be revealed in the period from 1867 to 1902, based on the information in the Aleppo and Adana Provincial Yearbooks. Subject limit; It covers the process between the information in the first published Aleppo Provincial Yearbook and the last published Adana Yearbook.
