Author :
Abstract
İnsan unsurunu merkeze alan son dönem örgüt yapısında, örgütün devamlılığını verimli bir şekilde sürdürebilmesi, çalışanlarının örgüte bağlılıkları ile doğrudan ilişkili hale gelmeye başlamıştır. Üyesi oldukları örgütle geliştirdikleri ilişkilere göre ayrılma ya da örgütte kalma kararı veren çalışanlar, bu kararı vermede bazı unsurlardan etkilenmektedirler. Bu unsurlardan biri de örgütsel iletişim doyumudur. Bu doyum derecesinin seviyesi örgütsel bağlılık seviyesi ile ne derecede ilişkili olduğunun araştırılması bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Bu amaca yönelik olarak Uşak Üniversitesinde görev yapmakta olan toplam 344 akademik ve idari personel çalışmaya dâhil edilmiştir. Bu kapsamda iletişim doyum ölçeği ve örgütsel bağlılık ölçeğinden oluşan bir anket ile gerekli veriler toplanarak SPSS 22 istatistik programında analiz edilmiştir. Çalışmanın sonucunda hem akademik personelin hem de idari personelin örgütsel iletişim doyumlarının, örgütsel bağlılık genel düzeyleri ile istatistiki olarak pozitif yönde ve değişen kuvvetlerde anlamlı bir ilişki içerisinde olduğu anlaşılmıştır.
Keywords
Abstract
In the recent organizational structure centered on the human element, the ability of the organization to sustain its continuity efficiently has become directly related to its employees' commitment to the organization. Employees who decide to leave or stay in the organization according to the relationships they develop with their organization are affected by some factors in making this decision. One of these elements is organizational communication satisfaction. The purpose of this study is to investigate to what extent this degree of satisfaction is related to the level of organizational commitment. For this purpose, a total of 344 academic and administrative staff working at Uşak University were included in the study. In this context, a questionnaire consisting of communication satisfaction scale and organizational commitment scale was collected and analyzed in SPSS 22 statistics program. As a result of the study, it was understood that the organizational communication satisfaction of both academic staff and administrative staff was statistically positively correlated with the general levels of organizational commitment and in a meaningful relationship with the changing forces.
Keywords
- Allen, N. and Meyer, J. (1990). The Measurement and Antecedents of Affective, Continuance and Normative Commitment to the Organization, Journal of Occupational Psychology, 63(2): 1-18.
- Allen, N. J. and Meyer, J. P. (1991). A Three Component Conceptualization of Organizational Commitment, Human Resource Management Review, 1(1): 61-89.
- Akat, İ. ve Budak G. (1999). İşletme Yönetimi. İzmir: Barış Yayınları.
- Akgöz B.E. (2013). Denıson’ın Kurum Kültürü Modeli Bağlamında İletişim Memnuniyetinin Kurumsal Bağlılığa Etkisi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
- Baker, K. A. (2002). Organizational Culture. Chapter 11. (13.02.2020) https://pdfs.semanticscholar.org/df05/49d9dec0c29101033466f0e33c175d1441ad.pdf
- Başol, G., ve Yalçın, B. (2009). Eğitim örgütlerinde Meyer ve Allen Üç Boyutlu Örgütsel Bağlılık Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması, The 5th International Balkan Educational and Science Congress, 2, 497-507, Trakya University, Edirne.
- Carrière, J. and Bourque, C. (2009). The Effects of Organizational Communication on Job Satis- faction and Organizational Commitment in a Land Ambulance Service and the Mediating Role of Communication Satisfaction, Career Development International, 14(1): 2949.
- Cascio, W. (2000). Managing a Virtual Workplace, Academy of Management Executive, 14 (3), 81-90.
- Chang, J.C. (2006). Communication Satisfaction in the Privatization Process: The Experience of Taiwan Agency, Unpublished Doctoral Dissertation, Touro University, UMI Dissertation Service, California.
- Chughtai, A. A. and Zafar, S. (2006). Antecedents and Consequences of Organizational Com- mitment Among Pakistani University Teachers, Applied Human Resource Management Research, 11,39-64.
- Downs, C. W. and Hazen, M. D. (1977). A Factor Analytic Study of Communication Satisfaction, The Journal Of Business Communication, 14(3): 63-73.
- Dökmen Ü. (2008). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
- Erdoğan, İ. (2005). İletişimi Anlamak, Ankara: Erk yayınları.
- Eroğlu, E. ve Özkan, G. (2008). Analyzing The Relationship Between The “Organizational Culture” and “Organizational Satisfaction” And An Application In Eskişehir Woodlands Administration, 6th International Symposium Communication In The Millennium, İstanbul.
- İnce, M. ve Gül, H. (2005).Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık. Konya: Çizgi Kitabevi.
- Güllüoğlu, Ö. (2012). Örgütsel İletişim, İletişim Doyumu ve Kurumsal Bağlılık. Konya: Eğitim Yayınevi.
- Gül, H. (2002) Örgütsel bağlılık yaklaşımlarının mukayesesi ve değerlendirmesi. Ege Akademik Bakış Ekonomi, İşletme, Uluslararası İlişkiler ve Siyaset Bilimleri Dergisi, 2(1):37-56.
- Gülnar, B. (2009). İletişim Doyumu Boyutları İle Örgütlenme Yapısı İlişkisi: Selçuk Üniversite- si Akademisyenleri Örneği Selçuk Üniversitesi İletişim Dergisi, 5(4): 62-82.
- Kaynar, E. (2018). Örgütsel İletişim Doyumunun İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılık İle İlişkisi; Görgül Bir Araştırma, Başkent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
- Meyer, J.P., and Allen. N.J. (1984). Testing the Side-Best Theory of Organizational Commitment: Some Methodological Considerations, Journal of Applied Psychology, 69 (3): 372-378.
- Meyer, J. P., David J. S., Lynne, H. and Laryssa, T. (2002). Affective, Continuance, and Norma- tive Commitment to the Organization: A Meta-analysis of Antecedents, Correlates, and Consequences, Journal of Vocational Behavior, 61, 20-25.
- Mowday, R.T., Porter, L. W. and Steers, R.M. (1982). Employee-Organization Linkages (The Psychology of Commitment, Absenteeism, and Turnover). New York: Academic Press., 20-167.
- Samadov, S. (2006). İş Doyumu ve Örgütsel Bağlılık: Özel Sektörde Bir Uygulama, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
- Sunel, G. (2004). İşletmelerde Yöneticilerin İletişim Becerilerinin Önemi ve Penguen Gıda İşletmesinde Yöneticilerin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesine Ait Bir Uygulama. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
- Tuncer, T. (2018). Sağlık Çalışanlarında Güvenlik İklimi Ve Kurumsal Bağlılık Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi, İstanbul Arel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
- Tüzün, İ.K. ve Çağlar, İ., (2008). Örgütsel Özdeşleşme Kavramı ve İletişim Etkinliği İlişkisi, Journal of Yaşar University, 3(9): 1011-1027.
- Ünal, U. (2011). Örgütsel İletişim ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkisellik, Bir Yük- seköğretim Kurumu Olarak KTMÜ Uygulama Örneği, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Bişkek.
- Wasti, S. A. (2000). Örgütsel Bağlılığı Belirleyen Evrensel ve Kültürel Etmenler: Türk Kültü- rüne Bir Bakış. Ayçan, Zeynep (der.). Akademisyenler ve Profesyoneller Bakış Açısıyla Türkiye'de Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları (201 -224). Türk Psikologlar Derneği Yayınları, 21, Ankara.
- Varona, F. (1996). Relationship Between Communication Satisfaction And Organizational Commitment in Three Guatemalan Organizations, The Journal Of Business Communication, 33(2): 111-140.
