Yıllar itibariyle kamu harcamalarında sürekli artışlar söz konusudur. Bu artışların bir kısmı “para değerinin düşmesi, bütçelerde yazılış tekniğinin değişmesi, kamu hizmetlerinin parasallaştırılması ile savaşların yüzölçümü ve nüfus üzerindeki etkileri” gibi görünüşte nedenlerle olmaktadır. Diğer bir kısmı ise ”teknolojik gelişmeler, devletin iktisadi, sosyal ve kültürel alanlarda giderek artan bir önemde aktifleşmesi, savunma harcamaları ve nüfus artışı” gibi gerçek nedenlerle ortaya çıkmaktadır. Gerçek nedenler hizmette artışa yol açarken, görünüşte nedenler de hizmette bir artış olmamaktadır. . Harcama artış kanunu adı altında çeşitli yazarlarca yaklaşım ve görüşler olup, en önemlisi alman maliyeci Adolph Wagner’e aittir. Ayrıca sıçrama tezi, Dengesiz Büyüme Yaklaşımı, Sosyal Refahın Artırılması Yaklaşımı, Ortanca Seçmen Yaklaşımı, Bürokratik Üretim Yaklaşımı gibi. görüşler de mevcuttur.
There has been a continuous increase in public expenditures over the years. Some of these increases are due to apparently reasons such as “decreasing value of money, changing the writing technique in budgets, monetaryization of public services, and the effects of wars on the surface and population”. Another part is due to real reasons such as ”technological developments, the state's increasing activation in economic, social and cultural areas, defense expenditures and population growth”. While real causes lead to an increase in service, apparently there is no increase in service. . Approaches and opinions by various authors under the name of spending increase law, most importantly belong to the German financier Adolph Wagner. In addition, the Displacement Thesis, Unbalanced Growth Approach, Social Welfare Increasing Approach, Median Voter Approach, Bureaucratic Production Approach such as opinions are also available.