OYUNUN ÖĞRENME ÜZERİNDEKİ ETKİLERİNİN SINIF ÖĞRETMENLERİNİN GÖRÜŞLERİ DOĞRULTUSUNDA DEĞERLENDİRİLMESİ
Author :
Abstract
Oyunun bireylerin gelişimi üzerinde büyük önemi bulunmaktadır. Çocuğun hayatında önemli bir yere sahip olan oyuna eğitimde gerekli yerin verilmesi eğitimin amaçlarına ulaşmasını hiç şüphesiz kolaylaştırmaktadır. Bu çalışma, Oyunun öğrenme üzerindeki etkilerinin sınıf öğretmenlerinin görüşleri doğrultusunda değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada sınıf öğretmenlerinin; oyunun öğrenme üzerindeki etkileri, derste oyunla öğretim yapıp yapmadıkları ve öğretmenlerin oyunla öğretim hakkındaki önerilerinin neler olduğu belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden olan mülakat yöntemi kullanılarak Gaziantep il sınırları içerisindeki ilkokullarda görevli 10 sınıf öğretmeninden elde edilen veriler, içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiştir. Sonuç olarak, araştırmaya katılan sınıf öğretmenleri oyunun öğrenme üzerinde etkili olduğunu belirtirken, oyun ile birlikte öğrenmenin daha hızlı ve kalıcı olduğu ve derslerde oyunla öğretim yöntemini tercih ettikleri sonucuna ulaşılmıştır. Bunun yanında araştırma grubu; ders ile ilgili materyal sağlanması, oyunların çeşitlendirilmesi ve fiziki şartların düzeltilmesi önerilmektedir.
Keywords
Abstract
The game has great importance on the development of individuals. Giving the necessary place to the play, which has an important place in the life of the child, undoubtedly facilitates the achievement of the aims of education. This study was conducted to evaluate the effects of the game on learning in line with the opinions of the primary scholl teachers. In the research, primary scholl teachers; The effects of the game on learning, whether they teach with the game in the course and what teachers' suggestions about teaching with the game are tried to determine. In the study, the data obtained from 10 primary school teachers working in primary schools in Gaziantep province were analyzed using content analysis method, which is one of the qualitative research methods. As a result, while the classroom teachers who participated in the study stated that the game was effective on learning, it was concluded that learning with the game was faster and more permanent and they preferred the method of teaching with the game. In addition, the research group; It is recommended to provide material related to the course, diversification of games and correction of physical conditions.
Keywords
- Abakay, U. (2010). Futbolcu-Antrenör İletişiminin Farklı Statüdeki Futbolcuların Başarı Moti- vasyonu İle İlişkisi. Doktora Tezi Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
- Adler, A. (1997). İnsanı tanıma sanatı (6. Baskı). Çev. K. Şipal. İstanbul: Say Yayıncılık.
- Akman, B. (2002). “Okulöncesi Dönemde Matematik”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S. 23 (244-248).
- Alıncak, F. (2016). Evaluatıon Of Opınıons Of Prımary School Teachers On TheMethod Of EducatıonWıth Game, EuropeanJournal of PhysicalEducationandSportScience, 2(3):8196.
- Alıncak, F. (2017). Attıtudes Of Prımary School TeachersTowardsPlayıng Games ThatInvol- vePhysıcalActıvıty, EuropeanJournal of EducationStudies, 3(1):202-216.
- Alıncak, F.,Abakay, U. (2015). Ferdi ve Takım Sporlarıyla Uğraşan Bireylerin Strese Karşı Koyabilme Düzeylerinin Karşılaştırması, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 3, Sayı: 16, Eylül 2015, s. 333-345.
- Alıncak, F.,Tuzcuoğulları, T. (2016). TheEvaluatıon Of Vıolent Content Games ForChıldren's Development, EuropeanJournal of PhysicalEducationandSportScience, 2(5):61-67.
- Alıncak, F., Yıkılmaz, A., Uğurlu, M.F. (2017). Evaluatıon Of Pre-School Teachers`Opınıons On TeachıngWıth Games, EuropeanJournal of AlternativeEducationStudies, 2(1):83100.
- Aral, N. (2000). Çocuk Gelişiminde Oyunun Önemi. Çağdaş Eğitim, Mayıs 2000, Sayı: 265, 15-17.
- Ayan S, Alıncak F, Tuzcuoğulları Ö T (2015) Gaziantep’te Oynanan Bazı Yöresel Oyunların Hentbol Branşının Teknik Çalışmasına Yönelik Eğitsel Oyunlar Olarak Değerlendirilmesi, Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4, 252-257.
- Ayan, S.,Dündar, H. (2009). Eğitimde Okul Öncesi Yaratıcılığın ve Oyunun Önemi, Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı 28, Sayfa 63 -74.
- Ayan, S., Ergin, M., Alıncak, F. (2017). TheEvaluatıon Of ThePartıcıpatıon Of Game AndPhy- sıcalEducatıonLesson Of TheMıld Severe DegreeMentalRetardatıonAndAutıstıcStudents, EuropeanJournal of Special EducationResearch, 2(2):35-49.
- Aykaç, N. (2005). Öğretme ve öğrenme sürecinde aktif öğretim yöntemleri (1. Baskı). Ankara: Naturel Yayınları.
- Aykutlu, I., Şen,A.İ. (2004). Oyun Tabanlı Hazırlanmış Ders Kitapları İle Fizik Öğretimi. Gazi Üniversitesi XII. Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler Kitabı .c-III.,1993-2003. Ankara.
- Biriktir, A. (2008). İlköğretim 5. Sınıf Matematik Dersi Geometri Konularının Verilmesinde Oyun Yönteminin Erişiye Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Büyük öztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi. Ankara:PegemA.
- Ellialtıoğlu, F. M. (2005). Okul öncesi dönemde oyun ve oyun örnekleri (1. Baskı). İstanbul: YA-PA Yayınları.
- Fırat, M. (2007). Yabancı Dil Öğretiminde Oyunun Kullanımı, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı, Erzurum.
- Gay, L.,Mills, G., Airasian, P. (2006). Educationalresearch: Competenciesforanalysisandappli- cation (8th ed.). New York: PrenticeHall.
- Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N. ve Kök, M. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 324
- Krentz, A. A. (1998). Philosophy of education, playandeducation in plato’srepublic. 20 0cak 2010 tarihinde http://www.bu.edu/wcp/Papers/Educ/EducKren.htm sitesinden alınmış
- Lindon, J. (2001). Understandingchildren’splay. Cheltenham: Nelson Thornes.
- Maden, S. (2007). Ülker Köksal’ın Çocuk Oyunlarının Eğitim Boyutu Üzerine Bir İnceleme, Atatürk Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı: Yüksek Lisans Tezi.
- Marsell, M. (2009). Çocuk ve zihin terapisi (1. Baskı). İstanbul: Ekinoks Yayıncılık.
- Milli Eğitim Bakanlığı, (Meslekî Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi), Çocuk Gelişimi Ve Eğitimi Oyun Etkinliği-I Ankara, 2009.
- Öğülmüş, S. (Ed.) (2009). İlköğretim hayat bilgisi öğretimi ve öğretmen el kitabı (1. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Ören, F. Ş. ve Avcı, D. E. (2004). Eğitimsel oyunla öğretimin fen bilgisi dersi “ Güneş sistemi ve gezegenler” konusunda akademik başarı üzerine etkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 67-76.
- Öztürk, H. (2016-a). Antrenörlük ve Spor Yöneticiliği Bölümlerinde Okuyan Öğrencilerin Fiziksel Aktivite İçeren Oyunları Oynamaya Yönelik Tutumları, Gaziantep University Journal of Social Sciences, 15(2):717-728.
- Öztürk, H. (2016-b). Analyzıng Of Constant Anxıety State Of The Students Studyıng At School Of Physical Education And Sports, Tojras, 5(2): 9-22
- Öztürk, H. (2015). The Role Of Sports İn Kindergarten Teachers’ Recreational Habits, Edu- cational Research And Reviews, 11(3): 113-119.
- Poyraz, H. ve Dere, H. (2003). Okul öncesi eğitiminin ilke ve yöntemleri (2. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Sağlam, T.(1997). “Türk Çocuk Oyunlarında Rituel Ögeler, Çocuk Kültürü, I. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi Bildirileri. Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, s. 416-441.
- Stanley, M. (2009). Çocuk ve beceri (1. Baskı). İstanbul: Ekinoks Yayıncılık.
- Tural, H. (2005). İlköğretim Matematik Öğretiminde Oyun ve Etkinliklerle Öğretimin Erişi ve Tutuma Etkisi, T.C. Dokuz Eylül Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Haziran 2014 Cilt 16 Sayı 1 (175-194)
- Üçer, M.(1985). “Eskişehir Folklorunda Çocuk Oyunları”, Halk Kültürü, İstanbul 1985/2, 119-
- Yavaşoğlu, G.(2005). “Çocuk-Mekan-Oyun İlişkisinin İlköğretim Binalarında İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, MSGSÜ, İstanbul.
- Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (6. baskı) An- kara: Seçkin.
- Yin, R. K. (1984). Case studyresearch: Design andmethods. Newbury Park, CA: Sage. Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (6. baskı) Ankara: Seçkin.
