TÜRKİYE’DE YAŞLILARA SUNULAN HİZMETLERİN BİRLEŞMİŞ MİLLETLER YAŞLILIK İLKELERİ ÇERÇEVESİNDE DEĞERLENDİRİLMESİ: ANKARA ÖRNEĞİ
Author :
Abstract
Bu araştırma ile BM Yaşlılık İlkeleri çerçevesinde Türkiye’de yaşlılara sunulan hizmetleri değerlendirmek amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda, Ankara ilinde çalışan ve mesleki uygulamalarını yaşlılık alanında yürüten sosyal çalışma görevlilerinin yaşlılara sunulan hizmetler hakkındaki görüşleri öğrenilmiştir. Sosyal çalışma görevlisi yasal olarak; psikolojik danışmanlık ve rehberlik, psikoloji, sosyoloji, çocuk gelişimi, öğretmenlik, aile ve tüketici bilimleri ve sosyal hizmet alanlarında eğitim veren kurumlardan mezun meslek elemanıdır. Araştırma nicel araştırma yöntemine göre tasarlanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından oluşturulan görüşme formu kullanılmıştır. Araştırma kapsamında Ankara ilinde sosyal hizmet merkezleri, huzurevleri ve yaşlı bakım ve rehabilitasyon merkezlerinde çalışan 100 sosyal çalışma görevlisi ile yüz yüze görüşülmüştür. Araştırma sonucunda kurum bakımının yaşlının iyilik haline göreli katkıda bulunduğu; yaşlıların temel gereksinimlerini karşılama konusunda kurumsal düzenlemelere ihtiyaç olduğu; huzurevlerinin yaşlıların katılımı açısından yeterince destekleyici uygulamalar geliştiremedikleri ortaya çıkmıştır.
Keywords
Abstract
This research aims to evaluate the services offered to the elderly in Turkey within the framework of the United Nations (UN) Principles for Older Persons . According to this aim, the opinions of social workers, working in Ankara and in the field of aging, have been learned. The social worker is legally; psychology, sociology, child development, teaching, family and consumer sciences and social work. The research is designed according to the quantitative research method. The interview form created by the researchers was used as data collection tool in the research. 100 social workers, working at social service centers, nursing homes and elderly care and rehabilitation centers in Ankara, were interviewed. As a result of the research, it is found that the institutional care contributes to the goodness of the elderly. institutional arrangements are needed to meet the basic needs of the elderly; it has found that nursing homes do not develop sufficiently supportive practices for the participation of the elderly.
Keywords
- Arpacı, F. (2008). Ankara'da Huzurevinde Yaşayan Yaşlıların Yaşam Kalitesinin İncelenmesi. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 1, 1-13.
- Arpacı, F., & Gürbüz, S. (2012). Yaşlı Bireylerin Yaşadıkları Şehre Göre Yaşam Kalitesi Değerlendirmeleri. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 47(2), 47-64.
- Arpacı, F., Tokürek, Ş., & Bilgili, N. (2015). Huzurevinde Yaşayan Yaşlı Bireylerde Yaşam Kalitesi. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 1, 1-11.
- ASPB Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2013), Türkiye’de Yaşlıların Durumu ve Yaşlanma Ulusal Eylem Planı Uygulama Programı. Ankara ASPB Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2014, Kasım 13). Mayıs 31, 2018 tarihinde https://eyh.aile.gov.tr/sikca-sorulan-sorular/yasli-bakim-hizmetleri adresinden alındı ASPB Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2014, Aralık 8). Birleşmiş Milletler Yaşlı İlkeleri. Kasım 13, 2017 tarihinde eyh.aile.gov.tr: https://eyh.aile.gov.tr/mevzuat/uluslararasi-mevzuat/birlesmis-milletler-yasli-ilkeleri adresinden alındı ASPB Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2018). Engelli ve Yaşlı Bireylere İlişkin İstatistiki Bilgiler. Ankara: ASPB Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü Araştırma Geliştirme ve Proje Dairesi Başkanlığı. Başol, G. (2016). Bilimsel Araştırma Süreci ve Yöntem. Haziran 11, 2018 tarihinde https://www.researchgate.net/publication/292391179_Bilimsel_arastirma_sureci_ve_yo ntem adresinden alındı Boylu, A. (2014). Yaşlılıkta Yaşam Kalitesi ve Konut İlişkisi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 24(1), 145-156. Büker, İ., Altuğ, F., Kavlak, E., & Kitiş, A. (2010). Huzurevi ve Ev Ortamında Yaşayan Yaşlılarda Moral ve Depresyon Düzeyinin Fonksiyonel Durum Üzerine Etkisinin İncelenmes, Bakım Evlerinde Dış Mekân Tasarımı. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 3(12), 44-53. Çağlar, T. (2014). Yaşlılık ve Sosyal Hizmet: Yaşam Destek Merkezi Örneği. Toplum ve Sosyal Hizmet, 25(2), 145-161. Çavuş, F. Ö. (2013). Yaşlılara Yönelik Evde Bakım Hizmetlerinin Değerlendirilmesi . Hacettepe Üniversitesi Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dağ, A. (2016). Toplumsal Cinsiyet Bağlamında Yaşlılık ve Sosyal Dışlanma. The Journal of Academic Social Sciences, 4(28), 480-500. Danış, Z. (2009). Türkiye'de Yaşlı Nüfusun Yalnızlık ve Yoksulluk Durumları ve Sosyal Hizmet Uygulamaları Açısından Bazı Çıkarımlar. Toplum ve Sosyal Hizmet, 20(1), 6783. Demirbilek, T., & Öktem Özgür, A. (2017). Gümüş Ekonomi ve Aktif Yaşlanma Bağlamında Yaşlı İstihdamı. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 10(1), 14-28.
- Saygun, M., & Eser. E. (2012). Yaşlı Sağlığı Sorunlar ve Çözümler. Dilek Aslan ve Melikşah Ertem (Ed.), Yaşlılık Döneminde Algılanan Sağlık Ve Yaşamın Nı̇telı̇ği: Neredeyiz? içinde (s. 66-74). Palme Yayıncılık.
- Gökçe Kutsal, Y. (2007). Yaşlanan Dünyanın Yaşlanan İnsanları. GEBAM içinde, Yaşlılıkta Kaliteli Yaşam (s. 5-11). Ankara. Mayıs 31, 2018 tarihinde http://www.gebam.hacettepe.edu.tr/yaslilikta_kaliteli_yasam_son.pdf adresinden alındı
- Gökçe Kutsal, Y. (2010). Geriatri ve Gerontoloji Haberleri. Dünyada ve Türkiye'de Yaşlanma. Türkiye Geriatri Derneği.
- Gürhan, N. (2003). Huzurevinde Yaşayan Yaşlıların Huzurevi ve Yaşlılığa İlişkin Görüşleri. Hemşirelik Forumu Dergisi, 6(2), 7-10.
- Komşu, U. C. (2014). Yaşlılık, Yaşlı Nüfusun Sorunları ve Yetişkin Eğitimi. The Journal of Academic Social Science, 2(1), 370-389.
- Midilli Sarı, R., & Sağsöz, A. (2011). Sürdürülebilir Kent Yaşamı Bağlamında Huzurevi Konumu ve Kullanıcı Tercihleri. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 4(1-2), 1-14.
- Miroğlu, C. (2009). Ankara'da Bir Huzurevi İncelemesi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkbilim- Etnoloji Anabilim Dalı Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
- Özateş Gelmez, Ö. S. (2015). Sosyal Olanın Tasfiyesi ya da Kadınların Mağdur Özneleştirilme Halleri Evde Bakım Uygulaması Örneği. Sosyal İnsan Hakları Uluslararası Sempozyumu VII Bildiriler (s. 383-396). Denizli: Sosyal Güvenlik Denetmenleri Derneği. Sosyal Hizmet Merkezleri Yönetmeliği, Mayıs,31,2018 tarihinde http://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2013/02/20130209-3.htm adresinden alındı
- TC Başbakanlık SYDV Genel Müdürlüğü, SHÇEK Sosyal Riski Azaltma Projesi Koordinasyon Birimi. (2006). Yaşlılara Sunulan Hizmetlerin Değerlendirilmesi.
- Tel, H., Tel, H., & Sabancıoğulları, S. (2006). Evde ve Kurumda Yaşayan 60 Yaş ve Üzeri Bireylerin Günlük Yaşam Aktivitelerini Sürdürme ve Yalnızlık Yaşama Durumu. Turkish Journal of Geriatrics, 9(1), 34-40.
- The World Bank. (2018). The World Bank Data Bank. Haziran 7, 2018 tarihinde http://databank.worldbank.org adresinden alındı
- TÜİK. (2018). Haziran 8, 2018 tarihinde Türkiye İstatistik Kurumu Haber Bülteni: http://www.tuik.gov.tr adresinden alındı
- Zastrow, C., & KirstAshman, K. K. (2015). İnsan Davranışı ve Sosyal Çevre II. (Çev. E. S. Türközü, & B. Alpaslan) Ankara: Nika Yayınevi.
