Author :
Abstract
Tabhaneli camiler, Osmanlı İmparatorluğu’nun kuruluşunda ve gelişmesinde etkin olan ahiler ve gezici dervişler için inşa edilmiş dini işlevinden çok sosyal amaçlara hizmet eden yapılardır. Anadolu’daki tabhaneli camiler XIV. yüzyıldan XVI. yüzyıla kadar süren bir devre içinde inşa edilmişlerdir. İbadet dışında değişik amaçlar için inşa edilen yapılar, hizmet ettikleri kurum ve kişilere ihtiyaç kalmayınca, tamamen cami işlevini almışlardır. Bu çalışmada, Anadolu’daki tabhaneli camilerde kullanılan inşa malzemesi ve duvar tekniklerine değinilmiştir. Tabhaneli camilerin dış cephe duvarları, geleneksel harçlı yığma duvar tekniği ile örülmüştür. Duvar örgüsünde kesme taş başta olmak üzere, kabayonu, moloz, dere ve mermer gibi taş cinsleri ile tuğla kullanılmıştır. Yapılarda bu malzemelerin kullanılmasında dönemin siyasi ve sosyo-ekonomik yapısı ile coğrafi özelliklerinin önemi büyüktür.
Keywords
Abstract
Mosques with tabhanes, served rather for social purposes to serve Akhis and travelling Dervishes who were considered as critical agents in the establishment and development of Ottoman Empire. Mosques with tabhanes in Anatolia were built in the period between XIV and XVI. centuries. Soon after the institutions and people which these mosques had served for had disappeared, these buildings served solely for worshipping. In this work were examined, building materials and wall techniques used in the mosque of tabhanes in Anatolia. The outer walls of the mosque with tabhanes are built with a traditional mortar masonry technique. In the wall braid, are used with mostly cut stone and also rough stone, rubble, creeks stones and marbles, bricks. The political and socio-economic situation and the geographical characteristics are important of these materials in the use of buildings.
