Author :
Abstract
Varoluşçuluğun kurucusu olarak kabul edilen Kierkegaard, öznel hakikate yönelik çok önemli görüşleri olan bir düşünürdür. Kierkegaard’ın özne ve öznel hakikat üzerine ortaya koyduğu görüşlerin, içinde bulunduğu çağın felsefî anlayışına ve genel gidişatına tepki niteliğinde olduğunu söylemek mümkündür. İnsanların özne olmaya cesaret edemediklerini sık sık vurgulayan Kierkegaard, bu duruma karşı özne, öznellik ve öznel hakikati düşüncesinin temel unsurları olarak benimsemiştir. O, nesneye karşı özneyi, nesnelliğe karşı öznelliği, nesnel hakikate karşı öznel hakikati kendisine ölçüt alır. Bu yaklaşımını hemen hemen bütün eserlerinde görmek mümkündür. Kısacası içinde bulunduğu çağın öznelliği yok sayan ve nesnelliği sorgusuz sualsiz benimseyen tavrına karşı gösterdiği sert tutumunun onun düşünce dünyasını besleyen en temel kaynak olduğu söylenebilir.
Keywords
Abstract
Kierkegaard, who is regarded as the founder of existentialism, has very prominent views about subjective truth. It is possible to say that Kierkegaard’s remarks about subject and subjective truth are as a response to the philosophical understanding and general situation of his time. Kierkegaard constantly emphasised that people did not dare to become a subject, as opposed to this, subject internalized subjectivity and subjective truth as primary elements of his ideas. He takes subject as opposed to object, subjectivity as opposed to objectivity and subjective truth as opposed to objective truth as a criterion. It is possible to see this approach nearly in all his works. In short, it could be said that his harsh feel towards the era that ignores subjectivity and embraces objectivity without questioning forms the fundamental ground of his world of thought.
