ESKI ANADOLU TÜRKÇESINDEKI EKSIZ YAPILAN İLGI VE BELIRTME DURUMLARI SIFIR BIÇIMBIRIM TEORISIYLE AÇIKLANABILIR MI?
Author :
Abstract
Bu çalışmada Türkçede üzerinde çok fazla çalışma yapılmamış sıfır biçimbirim üzerinde durulacaktır. Fiziksel olarak yüzeyde olmasa da, sesbilimsel olarak bir gösterimi bulunmasa da, dildeki bütün dilbilgisel yeterlilikleri sağlayan yapılara sıfır biçimbirim denilmektedir. Sıfır biçimbirim literatürde “Ø” işaretiyle gösterilmektedir. Birçok dilde örneği bulunan sıfır biçimbirimler Türkçede de bulunmaktadır. Bazı dillerin aksine Türkçedeki sıfır biçimbirimlerin kullanımı herhangi bir kurala bağlı değildir. Bu çalışmada sıfır biçimbirik teorisi teorik olarak açıklandıktan sonra Eski Anadolu Türkçesindeki (13.-15. yüzyıl) eksiz yapılan ilgi ve belirtme durumunun sıfır biçimbirim teorisiyle açıklanıp açıklanamayacağı incelenecektir. Eski Anadolu Türkçesindeki bu durumu tartışabilbek için o dönemle alaka bir derlem oluşturulacaktır. Daha sonra derlenen bu örnek cümleler biçimbilimsel ve sesbilimsel düzlemde analiz edillecektir.
Keywords
Abstract
In this study the emphasis will be on zero morpheme which is not studied so much in Turkish. Zero morphemes are phsically not present in surface, no phonetic representation, yet fulfill the whole grammatical requirement of language. Zero morphemes are represented with this symbol “Ø”. Like lots of languages, zero morphemes exist in Turkish also. Unlike some of the languages zero morphemes in Turkish doesn’t tie to a rule. In this study, initially the theory of zero morphemes will be explained accordingly to the literature, then whether the genitive and nominative case which are made without any affix in Old Anatolian Turkish (13.-15. century) can be explained with zero morpheme theory or not will be disscussed. In order to discuss this topic a corpus has been compiled covering Old Anatolian Turkish. Then the examples which were compiled from the corpus will be analysed in the morphonomic and phonomic level.
