Bu çalışmanın amacı ergenin gelişimine olumlu katkı sağlayabileceği gibi ergenin hem fiziksel hem de ruhsal sağlığına ciddi zararlar verebilecek bir olgu olarak değerlendirilen risk alma davranışı ile öz-yeterlik ve farklı değişkenler açısından incelenmesidir. Araştırma yaşları 14 ile 18 arasında değişen ve İstanbul’da öğrenim gören toplam 394 lise öğrencisi üzerinde yürütülmüştür. Katılımcılara kişisel bilgi formu, Ergenlerde Risk Alma Ölçeği ve Genel Öz-Yeterlik Ölçeği uygulanmıştır. Araştırmanın verileri SPSS 17.0 İstatistik paket programına aktarılarak analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonucunda ergenlerde risk alma davranışı ile öz-yeterlik arasında negatif ilişki olduğu ve risk alma davranışının yaş, cinsiyet, akademik başarı ve algılanan anne-baba tutumlarına göre değişiklik gösterdiği belirlenmiştir.
The aim of the present study was to investigate the adolescent’s risk taking behavior which may be conceptualized as both normative and psychologically adaptive or personally destructive, in terms of self-efficacy beliefs and some demographical variables. Based on this aim, The Adolescent Risk-Taking Questionnaire and General Self-Efficacy Scale were applied to 394 high school students between the ages of 14 and 18. Analyses were carried out with IBM SPSS Statistics 17. Results have shown that there is a negative association between adolescents’ risk taking behavior and self –efficacy. In addition the results indicated that the risk taking behavior of adolescents was changed according to age, gender, academic achievement and perceived parents’ attitudes.