Hekimlikte felsefi yaklaşım günümüzde tıp etiğini gündeme getirerek hekim sorumluluğunun içeriğini zenginleştirerek önemini artırmıştır. Bu felsefi zenginlik hekimliği bir sanat; “kutsal” bir sanat haline getirmektedir. Hekimliğin sadece bilimsel bilgi ve metodolojinin “teknik olarak” uygulanmasından ibaret olmadığına ilişkin farkındalık tarihi çok eski dönemlere dayanmaktadır. Bilginin ve erdemin hekimlikte önem kazanmasının tarihini milattan önceki zamanlardan başlatabilmekteyiz. Sözgelimi Hipokrat yemininde (M. Ö. 460-370; yaklaşık 2500 yıl önce ) ve Hipokrat’tan sonra da Galen, Laennec, Hufeland (1762-1836) gibi ünlü isimlerin yeminlerindeki ortak nokta hekimlikte, insana “ruh-beden bütünlüğü” ile bakmak; dolayısıyla da “yaşama saygı duymak ve zarar vermemek; erdemli olmak” gerekliliğidir. İslam dünyasında Calinus olarak bilinen Claudius Galenos da (M.S. 131-200) “Erdemli Bir Hekim Filozof Olmalıdır” adlı eserinde; tıp ile felsefenin birbirinden asla ayrılamayacağını, erdemli he
Philosophical approach to medicine has currenlty been more essential reviving medical ethics and enriching the context of responsibility of a medical doctor. This philosophical richness makes the medicine as an art, ‘a holly art’. This awareness of medicine showing that medicine does not only consist of application of scientific knowledge and methodology technically dates back to very ancient times. The importance of knowledge and virtuousness in the history of medicine have been recognized for thousands of years. For instance, the comman ground in oaths belonging to the well known philosophers such as Galen, Laennee, Hufeland (1762-1836) is see the human with the spirit bodily integrity; thus, respecting the life and preventing damage, being virtuous. Gladius Galenos (131-200 B.C) who is also known Calinus in Islamic world, indicates that medicine and philosophy can never be separated from each other, a virtuos physician should be in the Hippocrate line, know the necessities in or