Author:
Abstract
1914-1918 yılları arasında yaşanan Birinci Dünya Harbi’nde, açlık ve bulaşıcı hastalıklar nedeniyle ölen asker sayısı, cephede savaşarak hayatını kaybeden asker sayısı kadar çoktur. Bu durum, hem kalabalık asker topluluklarının sağlıksız koşullarda bir arada yaşamasının, hem de savaşın olumsuzluklarının bir sonucudur. Türk ordusunun da Büyük Harpte kayıpları oldukça fazla olmuştur. Türk askeri bu savaşta birçok cephede savaşmış, ancak coğrafi koşullar gereği pek alışık olmadığı Arap coğrafyasında savaşmak çok daha yıpratıcı olmuştur. Bu makalede Birinci Dünya Savaşı’nda savaşan Türk askerinin özellikle Suriye, Irak, Hicaz, Filistin ve Yemen’de karşılaşmış olduğu sıkıntılar ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Keywords
Abstract
During the World War I, which occurred between1914-1918, the number of soldiers who died of starvation and infectious diseases is as many as the number of soldiers who fell in battle. This situation is both the result of the coexistence of crowded military groups under bad conditions and the hitches of the war. In the great warfare, the Turkish army had casualties pretty much either. In this war, the Turkish military fought in many battlefronts, but, fighting became much more abrasive in the Arabian region to which they were unaccustomed on account of the geographical conditions. In this article, the trials and tribulations the Turkish military encountered during the World War I especially in Syria, Iraq, Hedjaz, Palestine and Yemen have been tried to be revealed.