Author :
Abstract
Bu çalışma, girişimciliği etkili bir şekilde öğretmek için eğitim yönteminin nasıl olması gerektiğine dair bir bakış açısı sağlamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yakın zamana kadar, girişimciliğin öğretilip öğretilemeyeceği literatürde tartışma konusu olmuştur. Bireyin genlerinde yer alan kişilik özelliklerinin girişimciliği gizlediğini öne süren erken dönem girişimcilik araştırmalarının söylemi, bu tartışmaların temelini oluşturmaktadır. Ekonomik yaşamdaki çeşitli gelişmeler, kişilik özelliklerinin girişimciliği etkilediği ve öğretilemeyeceği şeklindeki geleneksel bakış açısını ortadan kaldırmıştır. Gündemde artık girişimcilik eğitiminin girişimciliğin çeşitli yönlerini öğretebileceği anlayışı yer almaktadır. Bu noktada, girişimcilik eğitiminin içeriği ve yöntemi yeni tartışma alanlarıdır. Literatürde girişimcilik eğitimi konusunda iki farklı anlayış ortaya çıkmaktadır: ‘girişimcilik hakkında eğitim’ ve ‘girişimcilik için eğitim’. Girişimcilik eğitiminde, derslerde girişimci, girişimcilik ve küçük işletme yönetimi gibi konular geleneksel teknikler kullanılarak açıklanmaktadır. Bu yöntem, öğrencilere girişimcilik için gerekli beceri ve yetkinlikleri kazandırmada daha başarılı olabilir. Girişimcilik için eğitim yöntemi ise, yaparak öğrenmeye odaklanmaktadır. Araştırmacılar, bu yöntemin girişimcilik niyetini olumlu yönde etkilediğini ve girişimcilik becerileri ve yetkinliklerinin geliştirilmesine yardımcı olduğunu bulmuşlardır. Bununla birlikte, girişimcilik eğitimi bu eğitim yöntemini yaygın olarak kullanmaya devam etmektedir. Girişimcilik eğitiminden beklenen faydaları sağlamak için, eğitimin anlayışını doğal kanalına taşımak çok önemlidir. Bu çalışma, akademik topluluğun yanı sıra, girişimcilik ruhunu canlandırmak, etkili politika araçları tasarlamak ve nihayetinde sosyal refahı artırmak isteyen girişimcilik eğitimcileri ve politika yapıcılarına da rehberlik etmektedir.
Keywords
Abstract
This study was carried out to provide a perspective on how the educational method to teach entrepreneurship effectively should be. Until recently, the literature has debated whether entrepreneurship can be taught. The discourse of early entrepreneurship research, which suggests that personality traits embedded in an individual's genes hide entrepreneurship, forms the basis of these debates. Various developments in economic life have eliminated the traditional perspective that personality traits cause entrepreneurship and are not teachable. The agenda now includes the understanding that entrepreneurship education can teach various aspects of entrepreneurship. At this point, the content and method of entrepreneurship education are the new discussion areas. The literature reveals two distinct understandings of entrepreneurship education: 'education about entrepreneurship' and 'education for entrepreneurship.' In entrepreneurship education, courses use traditional techniques to explain topics such as the entrepreneur, entrepreneurship, and small business management. This method could be more successful in providing students with the skills and competencies necessary for entrepreneurship. The education for entrepreneurship method focuses on learning skills by doing. Researchers have found that this method positively influences entrepreneurial intention and aids in developing entrepreneurial skills and competencies. However, entrepreneurship education continues to use this method of education widely. Moving the understanding of education to its natural channel is essential to provide the expected benefits from entrepreneurship education. In addition to the academic community, this study guides entrepreneurship educators and policymakers who seek to raise the spirit of entrepreneurship, design effective policy tools, and ultimately increase social welfare.
