Author :
Abstract
Bu çalışma, kültürün metalaşması ile kültür endüstrisi ilişkisi, iki etkili düşünce geleneğine sahip Frankfurt ve Birmingham ekollerinin kuramsal çerçeveleri üzerinden incelenmiştir. Frankfurt ekolü; kültür endüstrisi, estetik üretimde standardizasyon, sahte bireyselleşme ve rasyonelleştirilmiş eğlence ekonomileri yoluyla kültürel olanın meta formuna indirgenmesini eleştiri konusu yaparken Birmingham ekolü ise kültürü gündelik yaşam pratikleri, hegemonya ve müzakere ekseninde ele alarak medya, toplumsal sınıf ve alt kültürel konumlanışlar üzerinden anlam üretimini odağına alır. Kültürel çalışmalar, Frankfurt ekolünün açtığı eleştirel hattın devamı olarak, kültürün belirli toplumsal sınıflar, etnik gruplar, cinsiyetler ve diğer kimlik kategorileri üzerindeki etkilerini ve bu grupların kendi kültürel üretimlerini nasıl şekillendirdiklerini anlamaya yönelen bir disiplin niteliği kazanarak Birmingham Okulu’nun kültürel çalışmalar geleneğinde kurumsallaşmıştır. Birmingham Okulu'nun kültürel çalışmaları, kültürün toplumsal yapılar üzerindeki etkilerini eleştirel bir bakış açısıyla inceleyerek, toplumsal değişim ve özgürleşmeye katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Bu çalışmalar; kültürel direniş, medya ve popüler kültür, kültürel kimlik ve temsil gibi konular üzerinde yoğunlaşarak daha adil ve eşitlikçi bir toplumun inşasına yönelik önemli bir bilgi birikimi sağlamıştır. Çalışmada, araştırma olgusunu yansıtan ve problemle bütünleşen literatür taranmış, ayrıca mevcut duruma ilişkin betimleyici bir durum saptaması yapılmıştır. Kültürün metalaşması ve kültür endüstrisinin tarihsel olarak kapitalist üretim koşullarında yeni biçimler alması olgusu sürerken her iki ekolün sunduğu perspektiflerin günümüzde de karşılığı bulunmaktadır. Bu bağlamda Frankfurt ekolü, endüstriyel kültürün ideolojik etkilerini görünür kılarken Birmingham ekolü, toplumsal pratikleri yeniden anlamlandırmaktadır.
Keywords
Abstract
This study examines the relationship between the commodification of culture and the culture industry through the theoretical frameworks of two influential intellectual traditions, the Frankfurt and Birmingham Schools. While the Frankfurt School problematises the reduction of the cultural to the commodity form through the culture industry, standardisation in aesthetic production, pseudo individualisation, and rationalised economies of entertainment, the Birmingham School approaches culture along the axes of everyday life practices, hegemony, and negotiation, centring on the production of meaning through media, social class, and subcultural positionings. Cultural studies, as a continuation of the critical line opened by the Frankfurt School, has acquired the character of a discipline that seeks to understand the effects of culture on particular social classes, ethnic groups, genders, and other identity categories, and how these groups shape their own cultural productions; it has become institutionalised within the Birmingham School’s tradition of cultural studies. The Birmingham School’s cultural studies examines the effects of culture on social structures from a critical perspective and aims to contribute to social change and emancipation. Focusing on themes such as cultural resistance, media and popular culture, cultural identity, and representation, this body of work has provided significant knowledge towards the construction of a more just and egalitarian society. In the study, the literature reflecting the research phenomenon and integrated with the problem was reviewed, and a descriptive assessment of the current situation was also carried out. While the commodification of culture and the emergence of the culture industry have historically taken new forms under capitalist conditions of production, the perspectives offered by both schools continue to retain their relevance today. In this context, the Frankfurt School renders visible the ideological effects of industrial culture, whereas the Birmingham School reinterprets social practices.
