Author :
Abstract
Tarih boyunca kadınlarla ilişkilendirilen moda, kadınların kimliklerini, rollerini ve toplumdaki yerlerini ifade etme biçimlerinden biri olmuştur. Kadınlar, modanın estetik, toplumsal ve kültürel boyutlarını yansıtan önemli aktörler olarak, kendilerini ifade etmenin yanı sıra toplumsal kırılmalara ve değişimlere de öncülük etmiştir. Değişime zemin hazırlayan ve bazen de değişimi zorunlu kılan kadınlar, dönemin kadınlık algısını ve toplumsal cinsiyet rollerini giysileri aracılığıyla yansıtmışlardır. Bu nedenle, moda ile giyim arasındaki ilişki yalnızca estetik bir ifade biçimi olarak değil, aynı zamanda toplumsal normlar ve kültürel bağlamlarla şekillenen bir olgu olarak değerlendirilmektedir. Moda olgusunun zaman içinde tekrarlayan geçici eğilimler olarak varlık göstermesi, tasarım süreçlerine dinamik bir boyut kazandırmaktadır. Bu süreçte kullanıcıların yenilik arayışı ve farklı deneyimlere yönelme isteği, tasarımcıları bu beklentilere karşılık vermeye teşvik etmektedir. Her yenilik ortaya çıktığı dönemde kabul görmese de zamanla toplumsal kabulle yayılım göstererek geniş kitlelere ulaşmakta ve tekrar eden moda trendlerine dönüşmektedir. Araştırmada, korse, sütyen ve kombinezonun (slip dress) temel işlevleri ile tasarımcıların bu işlevleri dönüştürerek farklı bir giyim tarzı oluşturmadaki rollerinin yanı sıra ortaya çıkan yeni giyim tarzının toplumsal kabul ve yayılım sürecinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla veri toplama tekniği olarak dokuman incelemesi kullanılmış, kadın giyim modasına ilişkin yazılı ve görsel kaynaklardan oluşan literatür taranmış, ulaşılan iç giyim görselleri ve iç giyim formlarının yorumlarıyla oluşturulmuş tasarım örnekleri görsel dokuman olarak ele alınmıştır. Tarihsel süreç içerisinde korse sütyen ve kombinezon ürünlerinin tasarımcılar tarafından giysi türü olarak sunulmasındaki, dönüşüm incelenmiş ve toplumsal yayılımı görsel örnekler üzerinden değerlendirilmiştir.
Keywords
Abstract
Historically associated with women, fashion has been one of the primary ways through which women articulate their identities, social roles, and positions within society. As key actors reflecting the aesthetic, social, and cultled tol dimensions of fashion, women have not only expressed themselves through their clothing but have also led to social ruptures and transformations. Women, who both paved the way for change and sometimes necessitated it, have reflected contemporary perceptions of femininity and gender roles through their attire. Therefore, the relationship between fashion and clothing is considered not merely an aesthetic expression but also a phenomenon shaped by social norms and cultural contexts. Fashion, characterized by cyclical and transient trends over time, introduces a dynamic dimension to design processes. In this framework, consumers’ pursuit of novelty and their desire for diverse experiences drive designers to respond to evolving expectations. While not every innovation gets immediate acceptance, many are gradually embraced by society, disseminate broadly, and ultimately become recurring fashion trends. This study aims to examine the core functions of the corset, bra, and slip dress, the roles of designers in reinterpreting these functions to establish new clothing styles, and the processes through which these emerging styles gain social acceptance and spread. This study employs document analysis as the data collection method, reviewing both written and visual sources related to women’s fashion. Images of undergarments and design samples inspired by the reinterpretation of underwear forms were analyzed as visual documents. This study examines how corsets, bras, and slip dresses have historically evolved from functional undergarments to standalone garments in designers’ collections and evaluates their social dissemination through visual examples.
