DİJİTAL DÖNÜŞÜMÜN İŞ-YAŞAM DENGESİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ: TÜRKİYE’DEKİ GENÇ PROFESYONEL KADINLARIN DENEYİMLERİ
Author :
Abstract
Dijital dönüşüm, sektörler genelinde çalışma ortamlarını yeniden şekillendiren belirleyici bir güç hâline gelmiştir. Hibrit ve uzaktan çalışma modellerine geçiş, esneklik ve özerklik açısından yeni fırsatlar sunarken, sağlıklı bir iş-yaşam dengesini sürdürme konusunda da yeni zorluklar yaratmaktadır. Kurumlar hibrit ve uzaktan çalışma düzenlemelerini benimsedikçe, esneklik ve özerklik söylemi giderek daha fazla ön plana çıkmıştır. Ancak bu söylem, özellikle kariyerlerinin başındaki genç kadınların yaşadığı gizli zorlukları çoğu zaman göz ardı etmektedir. Türkiye’de genç profesyonel kadınlar, sürekli çevrim içi olma hâli ve değişen beklentilerle başa çıkmaya çalışırken bu gerilimleri deneyimlemektedir. Bu çalışma, Türkiye’nin farklı sektörlerinde çalışan genç profesyonel kadınlarla gerçekleştirilen yarı yapılandırılmış mülakatlara dayanarak, onların hibrit ve uzaktan çalışma bağlamında bu dinamikleri nasıl deneyimlediklerini incelemektedir. Bulgular, dijital çalışma modellerinin uygulanmasının iş-yaşam dengesinin algılanma ve uygulanma biçiminde temel değişimlere yol açtığını ortaya koymaktadır. Bir yandan dijital araçlar, genç profesyonellerin zamanlarını daha verimli organize etmelerini ve işe gidip gelme sürelerini azaltmalarını sağlamaktadır. Öte yandan, sürekli çevrim içi olma hâli, yüksek erişilebilirlik beklentisi ve kişisel ile profesyonel sınırların bulanıklaşması, stres deneyimini artırmaktadır. Sonuçlar, kurumsal politikaların sürekli erişilebilirlik beklentilerini ele alması, sınır yönetimini desteklemesi ve ev içi sorumluluklara dair toplumsal cinsiyete dayalı varsayımlara karşı aktif bir tutum benimsemesi gerektiğine işaret etmektedir.
Keywords
Abstract
Digital transformation has become a defining force reshaping work environments across sectors. While the shift to hybrid and remote working models has expanded opportunities for flexibility and autonomy, it has also created new challenges in maintaining a healthy work-life balance. As organizations adopted hybrid and remote work arrangements, the discourse of flexibility and autonomy became increasingly prominent. However, this rhetoric often overlooks the hidden challenges experienced by employees, especially young women who are at the early stages of their careers. In Turkey, young professional women are navigating these tensions as they adapt to constant connectivity and evolving expectations. This study investigates how young professional women experience these dynamics in hybrid and remote work contexts by drawing on semi-structured interviews with participants employed across diverse sectors in Turkey. Findings reveal that the implementation of digital working models has led to fundamental changes in how work-life balance is perceived and practiced. On one hand, digital tools enable young professionals to organize their schedules more efficiently and reduce commuting time. On the other hand, constant connectivity, high expectations for availability, and the blurring of personal and professional boundaries have intensified the experience of stress. The results underscore the need for organizational policies that address expectations of continuous availability, support boundary management, and actively challenge gendered assumptions about domestic responsibilities.
