Author :
Abstract
Atık yönetimi ve atıkların sürdürülebilir geri dönüşümü çağımızın en önemli konularından biridir. Yapılan çalışmada doğal taş kesim atıkları yüksek silisli geleneksel çini çamur bünyelerinde kullanılmıştır. Böylelikle kısıtlı seramik hammadde kaynaklarına dikkat çekerek, geleneksel bir çamur reçetesi olan yüksek silisli çini çamur yapısının yenilikçi bir yaklaşımla yeniden ele alınması amaçlanmıştır. Bir diğer husus olarak atık kullanımı sayesinde hammadde temininin olumsuz çevresel etkilerinin azaltılması ve sanat malzemesi olarak atık kullanılması neticesinde sanat objesi aracılığı ile çevresel bilincin uyandırılması hedeflenmiştir. Bu çalışmada Kırşehir Granitaş fabrikasından temin edilen doğal taş kesim atıkları geleneksel çini çamurunda silisyum kaynağı olarak kullanılmış ve bunun üzerine denemeler yapılmıştır. Klasik çini bünye reçeteleri yeniden yapılandırılarak kuvars ikamesinin yanı sıra atığın yüksek silis içeriğinden yararlanılarak %80 silis oranına varan reçeteler hedeflenmiştir. Denemeler sonucunda %20 ve %30 oranda atık katkılarının çamur bünyede başarılı sonuç verdiği görülmüştür. Elde edilen başarılı reçeteler üzerinden uygulamalar yapılmıştır.
Keywords
Abstract
Waste management and the sustainable recycling of waste are among the most important issues of our time. In this study, natural stone cutting waste with high silica content was used in traditional ceramic clay bodies. This approach aims to highlight the limited ceramic raw material sources and to reconsider the structure of high-silica ceramic clay, which is a traditional recipe, with an innovative approach. Another goal is to reduce the negative environmental impacts of raw material procurement through the use of waste and to raise environmental awareness through the creation of art objects made from waste materials. In this study, natural stone cutting waste obtained from the Kırşehir Granitaş factory was used as a source of silicon in traditional ceramic clay, and experiments were conducted on this. Classic ceramic body recipes were restructured, and in addition to quartz replacement, the high silica content of the waste was utilized to create recipes with up to 80% silica content. The results of the experiments showed that waste additions of 20% and 30% were successful in the clay body. Applications were carried out based on the successful recipes obtained.
