Author :
Abstract
Sessiz istifa kavramı, işten ayrılmaktan ziyade çalışanların işyerindeki tutum ve davranışlarında köklü birtakım değişikliklere yönelmesidir. Çalışanların işyerlerinde sergiledikleri davranışlar ve yaşadıkları sorunlar, örgüt kültürünü ve organizasyonu doğrudan etkilemektedir. Bu çalışmada ele alındığı şekliyle sessiz istifa, işyeri ve işi ile gönül bağını koparmış ancak daha iyi bir iş bulamama kaygısı ile minimal enerji ve asgari düzeyde iş yapan çalışanlardan bahsedilmektedir. Bu araştırmada sessiz istifa sürecindeki çalışanların deneyimlediği duygudurum değişimlerinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Çalışma İstanbul ili Esenyurt İlçesinde özel işletmelerde hizmet üreten tekstil işçileri üzerinde uygulanmıştır. Nitel araştırma yöntemindeki çalışmada ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Verilerin toplanması amacıyla yarı yapılandırılmış açık uçlu görüşme formu hazırlanmıştır. Veriler betimsel analize tabi tutulmuştur. Araştırma sonuçlarına göre; sessiz istifa sürecindeki çalışanlarda ciddi duygudurum değişimlerinin olduğu görülmüştür. Bu duygu değişimleri sırası ile; Üzüntü hali, yavaşlama, motivasyon düşüklüğü ve isteksizlik, değersiz ve yetersiz hissetme, aşırı tepkisellik, dışlanmışlık, damgalanma ve ötekileştirilme, aşağılanma duygusu, otoriterleşme ve duygusal körelme olarak belirlenmiştir. Son kısımda araştırmacılara ve işletme yöneticilerine bir takım öneriler getirilmiştir. Bu çalışma, sessiz istifa sürecinde yaşanan duygusal dönüşümlerin incelendiği öncü çalışma olarak literatüre katkı sunma potansiyelindedir.
Keywords
Abstract
The concept of Quiet Quitting refers to the phenomenon of employees making significant changes in their attitudes and behaviours in the workplace, rather than resigning from their jobs. Employee behaviours and workplace issues have a direct impact on organisational culture and the organisation itself. This study discusses Quiet Quitting, which refers to employees who have disengaged from their workplace and job, and who perform minimal work with minimal energy due to anxiety about not finding a better job. The aim of this study is to reveal the mood changes experienced by employees during the Quiet Quitting process. The study was conducted on textile workers who provide services in private enterprises in the Esenyurt district of Istanbul province. The qualitative research method employed criterion sampling. Data collection was conducted using a semi-structured open-ended interview form. Descriptive analysis was performed on the data. The study results indicate that employees undergoing the Quiet Quitting process experience significant mood changes. The identified mood changes include sadness, slowing down, low motivation, reluctance, feelings of worthlessness and inadequacy, overreactivity, exclusion, stigmatization, marginalization, humiliation, authoritarianism, and emotional atrophy. The latter part of the text provides suggestions for researchers and business managers. This study has the potential to make a pioneering contribution to the literature by examining the emotional transformations experienced during the Quiet Quitting process.
