Author :
Abstract
Tuğla, binlerce yıldır insanın en önemli yapı malzemesi olmayı başarmış ve zamanla çok katlı yapıların inşa edilmesi için olanak sağlamıştır. İlkel çağlardan itibaren el emeğine dayalı bir şekilde üretilmiş, Sanayi Devrimi’nin sunduğu imkanlarla birlikte çeşitleri çoğalmış ve üretim teknolojisi gelişmiştir. Kuşkusuz endüstrinin gelişmesi insan hayatını kolaylaştırmış, teknoloji ve bilimin gelişmesine katkıda bulunmuştur. Ancak bu gelişmeler, geleneksel yöntemlerle üretim yapan birçok meslek alanında olduğu gibi el yapımı tuğla üretimini de zora sokmuştur. Özellikle, tuğlanın her çeşidinin endüstriyel olarak seri bir biçimde üretilebilir hale gelmesi, geleneksel yöntemlerle el emeğine dayalı üretilen içi dolu harman tuğlanın üretiminin azalmasına neden olmuştur. Geleneksel çömlekçilik de bu zorluklarla karşı karşıya kalan geleneksel tuğla üretimi yapan tuğla ocaklarıyla aynı kaderi paylaşmaktadır. Günümüzde Çine-Akçaova çömlekçiliği beş usta ile üretime devam etmektedir. Mesleği öğrenmek isteyen çırak bulamamaktan yakınan Akçaovalı çömlekçiler, yakın bir gelecekte yöre çömlekçiliğinin son bulacağından endişe duymaktadırlar. Temel hammaddesi toprak olan bu iki meslek alanının ortak sorununa çözüm sunacağı düşünülerek yapılan bu çalışmada, her iki alan için de uygulanabilir üretim yöntemleri denenmiş ve geliştirilmiştir. Çalışmada, Akçaova çömlekçi çamuru ile dekoratif amaçlı sırlı ve sırsız tuğla üretimleri yapılmış ve tasarım önerileri sunulmuştur. Ayrıca, standartlaşmış endüstri ürünü tuğlaların aksine geleneksel yöntemlerle el emeğine dayalı üretilen doğal tuğlaların, yaşam alanlarına hem görsel açıdan geniş bir yelpaze sunabileceğine hem de sağlık açısından önemli katkıları olabileceğine dikkat çekilmiştir.
Keywords
Abstract
Brick has managed to be the most important building material for thousands of years and has enabled the construction of multi-storey buildings over time. From the earliest times, it has been produced based on manual labor, and with the opportunities offered by the Industrial Revolution, its varieties have multiplied and production technology has improved. Undoubtedly, the development of industry has facilitated human life and contributed to the development of technology and science. However, these developments have put handmade brick production into difficulty, as in many other professions that produce with traditional methods. In particular, the fact that all types of bricks have become industrially mass-producible has led to a decline in the production of solid blend bricks produced by traditional methods based on manual labor. Traditional pottery shares the same fate as the brick kilns that produce traditional bricks facing these challenges. Today, Çine-Akçaova pottery continues with five masters. The potters of Akçaova, who complain that there are no apprentices willing to learn the profession, are worried that the pottery of the region will come to an end in the near future. In this study, which is thought to offer a solution to the common problem of these two professions whose basic raw material is soil, production methods applicable to both fields were tried and developed. In the study, glazed and unglazed bricks for decorative purposes were produced with Akçaova potters clay and design suggestions were presented. In addition, it was pointed out that natural bricks produced by traditional methods based on hand labor, unlike standardized industrial bricks, can offer a wide range of visual and health benefits to living spaces.
