Author :
Abstract
Bu çalışma Türkiye'de müzik eğitiminde uzaktan eğitimin gelişimini ve pandemi sürecinde orkestra dersinin işlenişini ele almaktadır. Çalışma, orkestra derslerinin çevrim içi yürütülmesinin güçlü ve zayıf yönlerini belirlemek ve bu doğrultuda bir çevrim içi orkestra dersi modeli önermeyi hedeflemektedir. Bunun için yarı yapılandırılmış görüşme tekniğiyle orkestra dersini çevrimiçi olarak yürüten öğretmen ve öğretim elemanları görüşlerine başvurulmuştur. Araştırmaya 2020-2021 güz yarıyılı sürecinde öğretim planında “Orkestra” dersi olan ve dersi çevrim içi olarak yürüten Türkiye’deki konservatuvarlardan ve eğitim fakültelerinin müzik eğitimi bölümlerinden öğretim elemanları ile güzel sanatlar liselerinden öğretmenler katılmıştır. Elde edilen veriler doğrultusunda orkestra derslerinin yüz yüze yapılması gerektiği yönünde eğitimcilerin görüş birliği içinde olduğu görülmektedir. Bununla beraber çevrim içi orkestra dersinin yüz yüze derslerde yakalanması zor olan bazı kazanımları sağlayabileceği belirtilmiştir. Katılımcıların çoğu, çevrim içi derslerin ilerleyen dönemlerde teknolojinin bu alana entegre edilebilmesiyle orkestra dersinin bir parçası olabileceği yönünde görüş bildirmiştir. Böylelikle öğrencilerin müzik kültürü, icracılık ve müziği değerlendirme gibi bazı becerileri de pekiştirebileceği yönünde fikirler ortaya konmaktadır. Çalışmanın bir öneri olarak ortaya koymaya çalıştığı ‘çevrimiçi orkestra dersi modeli’, uygulamalar sırasında nitel araştırmalarda kullanılan ‘gözlem’ tekniği ile gözlemlenerek oluşturulmuştur. Buna göre oluşturulan model içerisinde uygulama ve etkililik açısından uygun eserler ve hedef davranışlar dikkate alınmıştır.
Keywords
Abstract
This study examines the development of distance education in music education in Turkey and the implementation of orchestra lessons during the pandemic. The study aims to identify the strengths and weaknesses of conducting orchestra lessons online and to propose an online orchestra lesson model accordingly. To achieve this, teachers and faculty members who conducted orchestra lessons online were interviewed using a semi-structured interview technique. Participants included teachers from conservatories and music education departments of education faculties in Turkey who offered "Orchestra" courses in their curriculum and teachers from fine arts high schools during the fall semester of 2020-2021. Based on the data obtained, it is evident that educators are in consensus that orchestra lessons should be conducted in a face-to-face manner. However, it has been noted that online orchestra lessons can provide certain benefits that are difficult to achieve in face-to-face lessons. Most participants expressed the view that online lessons could become a part of orchestra education as technology is integrated into this field in the future. Thus, the study suggests that students could strengthen some skills related to music culture, performance, and music evaluation through online orchestra lessons. As a recommendation, the "online orchestra lesson model" proposed in the study was developed by observing its application and effectiveness using the "observation" technique commonly used in qualitative research. The model takes into account appropriate musical works and target behaviors in terms of application and effectiveness.
