Bu çalışmanın amacı çalışanlarda beden algısı ve yaşam memnuniyeti arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışmanın örneklemini 161 idari personel oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama araçları olarak; Kişisel Bilgi Formu, Vücut Algısı Ölçeği ve Yaşam Memnuniyeti Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde çarpıklık ve basıklık değerlerinin normal dağılım göstermesi nedeniyle ikili gruplarda parametrik test tekniklerinden Independent Samples t-testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında ise Tek Yönlü Varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Vücut algısı ölçeği ve yaşam memnuniyeti arasındaki ilişki için ise Pearson Korelasyon analizi yapılmıştır. Tüm analizlerde anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre kadınların ve kronik hastalığı olan bireylerin vücut memnuniyeti ve yaşam memnuniyeti daha düşük bulunmuştur. Beden algısı ve yaşam memnuniyeti arasında negatif yönde orta düzeyde anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Katılımcıların beden memnuniyetlerinin artması ile yaşam memnuniyetlerinin de arttığı saptanmıştır.
The aim of this study is to examine the relationship between body image and life satisfaction in employees. The sample of the study consists of 161 administrative staff. Personal Information Form, Body Perception Scale and Life Satisfaction Scale were used in the study. In the analysis of the data, skewness and kurtosis values showed normal distribution. For this reason, Independent Samples t-test, which is one of the parametric test techniques in paired groups, and One-Way Analysis of Variance (ANOVA) was used to compare more than two groups. Pearson Correlation analysis was performed for the relationship between body image scale and life satisfaction. The level of significance was accepted as p<0.05 in all analyzes. A moderately significant negative correlation was found between body image and life satisfaction. It was concluded that the increase in body satisfaction of the participants also increased their life satisfaction.