Author :
Abstract
Tasavvuf tarihinde tartışılan sorulardan biri, evliliğin kişinin kemâline etkisidir. Tasavvufî kaynaklarında bu soruya her iki açıdan cevap veren sûfîlere rastlanmaktadır. Sûfîlerin bir kısmı evliliğin sâliki bu yolda yavaşlattığını iddia ederken bir kısmı ise evliliğin geciktirilmesini tavsiye etmiştir. Tasavvuf litaratürü bütün olarak değerlendirildiği zaman ise sûfîlerin kahır ekseriyetinin evliliği tavsiye ettiği tespit edilmiştir. Bu şekilde görüşlerini ifade eden sûfilerden biri de İbnü'l-Arabî’dir. İbnü'l-Arabî’ye göre kişinin kemâlini tamamlamada evliliğin müsbet bir tesiri vardır. Şeyhü’l-Ekber, bu konudaki görüşlerini metafizik ilkelerine dayandırarak açıklamaktadır. Allah’ın Celâl ve Cemâl sıfatlarına sahip olması anlamına gelen Allah’ın câmiu’l-ezdâdlığı, İbnü'l-Arabî düşüncesinde merkez noktada yer almaktadır. Bu ilkeden hareketle zıt esmâların âlemdeki tecellîsinden biri de kadın ve erkektir. Böylelikle İbnü'l-Arabî, celâlin ve cemâlin cemiyle oluşan kemâl fikrini insanda Âdem ve Havvâ üzerinden sistemleştirmiştir. Şeyhü’l-Ekber böylelikle kişinin ancak karşı cinsiyle kemâlini tamamlayacağı iddiasına ontolojik açıklamalar getirmektedir. Bu çalışma, İbnü'l-Arabî’nin kişinin tasavvufî yolda evliliğe etkisine dair ontolojik yorumlarını konu edinmektedir.
Keywords
Abstract
One of the questions discussed in the history of Sufism is the effect of marriage on one's perfection. In Sufi sources, there are Sufis who answer this question from both perspectives. While some of the Sufis claimed that marriage slows down the devotee in this way, some of them recommended delaying the marriage. When the Sufi literature is evaluated as a whole, it has been determined that the majority of the Sufis recommend marriage. One of the Sufis who expressed his views in this way is Ibn 'Arabi. According to Ibn al-Arabi, marriage has a positive effect on completing one's perfection. Şeyhü'l-Akber explains his views on this subject based on metaphysical principles. The mosque of Allah, which means that Allah has the attributes of Celâl and Cemâl, is at the center of Ibn 'Arabi's thought. Based on this principle, one of the manifestations of opposite names in the world is man and woman. Thus, Ibn al-Arabi systematized the idea of perfection, which is formed by the union of majesty and beauty, in man through Adam and Eve. Thus, Şeyhü'l-Akber brings ontological explanations for the claim that a person can complete his perfection only with the opposite sex. This study deals with the ontological interpretations of Ibn al-Arabi on the effect of one's marriage on the Sufi way.
