Bu çalışma, 1890 ile 1914 yılları arasında Almanya'nın Ortadoğu politikasını ekonomik çerçevede incelemeye dayanmaktadır. Bu kapsamda öncelikle 1800’lü yıllarda Alman İmparatorluğu’nun kuruluşu, devletlerarası denge politikaları ve bu politikalar kapsamında sanayisi için ham madde ve pazar arayışında olan Almanya’nın yönelimleri incelenecektir. Sonrasında çalışmanın odak noktasını oluşturan Almanya’nın Orta Doğu bölgesi üzerindeki ekonomik politikaları ve bu politikalardan çıkarları incelenecektir. Özellikle II.Wilhelm döneminde ivme kazanan Osmanlı Devleti- Almanya ilişkileri ve bu dönemde yürütülen iktisadi politikalar incelenecektir. 1800’lü yılların sonunda sanayisi gelişen devletlerin ham madde ve pazar arayışının, Almanya'nın Orta Doğu'ya yönelik politika yaklaşımı üzerinde güçlü bir etkisi bulunmaktadır. Bununla birlikte, Almanya'nın bölgedeki maddi çıkarlarındaki değişiklikler, Almanya'nın dış politika yaklaşımının temellerini oluşturmuştur.
This study is based on examining Germany's Middle East policy in the economic context between 1890 and 1914. In this context, first of all, the establishment of the German Empire in the 1800s, the interstate balance policies and the tendencies of Germany, which is in search of raw materials and markets for its industry, will be examined within the scope of these policies. Afterwards, the economic policies of Germany on the Middle East region, which is the focus of the study, and its benefits from these policies will be examined. In particular, the Ottoman Empire-Germany relations, which gained momentum during the reign of Wilhelm II, and the economic policies carried out in this period will be examined. The search for raw materials and markets by the industrialized states at the end of the 1800s had a strong influence on Germany's policy approach to the Middle East. However, changes in Germany's material interests in the region formed the basis of Germany's foreign policy approach.