Author :
Abstract
Başlangıç keman ve viyola eğitiminde, boş tel ile başlayan klasik öğretim yöntemi ile araştırmacının ortaya koyduğu, birinci parmak basılı halde başlayan ve tuşe üzerinde parmak temasının kesilmeden sürdürüldüğü basılı parmak yöntemi, doktora tezi bünyesinde deneysel olarak karşılaştırılmıştır. Mesleki müzik eğitimi veren kurumlarda öğrenimini sürdüren, mesleki eğitim olarak ilk yılında olan ve daha önce yaylı çalgı eğitimi almamış keman ve viyola öğrencilerinin oluşturduğu deney ve kontrol grupları, 1 eğitim-öğretim yılı boyunca deneysel işlem içerisinde yer almıştır. Deneysel işlemin tamamlanmasının ardından, uygulatıcı olan keman ve viyola eğitimcilerinin süreç içerisindeki gözlemleri paralelinde, basılı parmak yöntemine ilişkin görüşleri ortaya çıkarılarak bu araştırmanın konusu oluşturulmuştur. Görüşler; yay çekme aşaması, tek tel üzerindeki çalışmalar ve tel geçiş çalışmaları olarak üç ana başlık içerisinde irdelenmiştir. Bu başlıklar altında duruş-tutuş, parmak konumlandırma, parmak düşürme, temiz ses elde edebilme, çalgıya hakimiyet, sağ ve sol el eşgüdümü, ritmik ve tempoda çalabilme, sağ ele etki gibi çeşitli alt konularda basılı parmak yönteminin etkililik durumu, görüşler çerçevesinde ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Başlangıç keman ve viyola eğitiminde; hem yay çalışmaları aşamasında, hem tek tel üzerindeki çalışmalarda, hem de tel geçiş çalışmalarında, basılı parmak yönteminin başarı sağlayabildiği uygulatıcılar tarafından belirtilmektedir.
Keywords
Abstract
In beginner level violin and viola training, the classical teaching method starting with the empty string, and the keeping finger method, which is put forward by the researcher, starting with the first finger keeping and continues without interrupting the finger contact on the touch, were experimentally compared within the scope of the Ph.D. dissertation. The experimental and control groups consisting of violin and viola students continuing their education in the institutions providing vocational music education, currently attending the first year of their vocational education, and who have never received a stringed instrument education before, participated in the experimental process for a whole school year. After the completion of the experimental process, the subject of this research was formed by revealing the opinions of the violin and viola educators, being the instructors, on the keeping finger method in parallel with their observations within the process. The opinions were addressed under three main headings: bow pulling stage, single string studies, and shifting studies. Besides those headings, under various subheadings as well such as posture-hold, finger placement, finger dropping, getting clean tones, control over the instrument, right and left-hand coordination, rhythmical and up-to-tempo playing ability, and effect on the right hand; the effectiveness of the keeping finger method was tried to be revealed within the framework of the opinions. In the beginner level violin and viola training, it is expressed by the instructors that the keeping finger method can ensure success in both bow study and single string studies as well as in the shifting studies.
Keywords
- Albuz, A. (1995). Başlangıç viyola öğretim yöntem ve tekniklerinin incelenmesi, sınanması ve değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Aytekin, N. (2012). Keman eğitiminin ilk üç yılında uygulanabilecek pedagojik yaklaşımlar ve kullanılacak yöntemler. Sanatta Yeterlilik Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Bergmann, A. & Zımmer, F. (2016). Violaschule. Creative Commons-Attribution Share Alike 4.0 https://imslp.org/wiki/Violaschule_(Bergmann%2C_A.) sayfasından erişilmiştir.
- Bergonzi, L. (1997). The effects of finger placement markers and harmonic context on the development of intonation performance skills and other aspects of musical achievement of sixth-grade begining string students. Journal of reserch in music education, 45(2) 197-211
- Bascon, L. M. M. (2013). Principales aportaciones a la didactica de la viola de Francisco Fleta Polo: el nuevo sistema para el estudio de las posiciones fijas. Revista de educaçao e humanidades, 4, 343-354. http://revistaseug.ugr.es/index.php/ dedica/article/view/7064/6163
- Bugeja, C. (2009). Parental involvement in the musical education of violin students: Suzuki and traditional approaches compared. Australian Journal of Music Education,1, 19-28.
- Can, Ö. (2012). Keman öğretimi I. Ankara: Evrensel Müzikevi.
- Can, Ö. (2016). Viyola öğretimi I. Ankara: Evrensel Müzikevi.
- Ece, A.S., & Dönmez, E.C., & Kınıklı, B.B. (2013). Ulusal ve uluslararası alandaki başlangıç viyola metot kitaplarının incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(5), 937-959.
- Fayez, S. (2001). Kuramdan uygulamaya başlangıç keman eğitimi: teknik-ilke-yöntemler Ankara: Yurtrenkleri Yayınevi.
- Gonzalez, R. M. & Tejada, J. (2018). Problemas técnicos en iniciación al violín: un estudio exploratorio en el aula con alumnos de 4 y 5 años. Revista Electrónica Complutense de Investigación en Educación Musical, 15, 119-138. https://revistas.ucm.es/index.php/RECI/article/view/59576/4564456548354
- Göktürk Cary, D. (2013). Suzuki Keman Metodu Öğretim Teknikleri – I. Ankara: Murat kitabevi.
- Göktürk Cary, D. (2015). Keman eğitiminde Paul Rolland yöntemi: Türk keman eğitiminde kullanılabilirliği. Buca eğitim fakültesi dergisi, 39, 82-91. https://dergipark.org.tr adresinden alınmıştır.
- Göktürk Cary, D. (2011). Comparing two contemporary violin teaching methods: Suzuki and Rolland, Kastamonu eğitim dergisi, 19(2), 401-408. http://www.kefdergi.com/pdf/19_2/19_2_4.pdf
- Günay, E. & Uçan, A. (2006). Çevreden evrene keman eğitimi 1, Ankara: Evrensel müzikevi.
- Gün Duru, E. (2016). Keman eğitiminde sol el tekniği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(35), 262-268.
- Hakioğlu, S. (2018). Viyola eğitiminde viyolaya özgü teknik yaklaşımlar. İdil dergisi, 7(44), 429-434. http://www.idildergisi.com/makale/pdf/1519325286.pdf
- Kurtuluş, G., Özal, K., Akın, O.N. (Ed.). (2017). Ortaöğretim güzel sanatlar lisesi çalgı eğitimi viyola 9.Ankara: MEB Devlet Kitapları, Başak matbaacılık ve tanıtım hiz. ltd. şti.
- Özkarar, G. (2017). Tarihsel süreçte gelişen viyola ekolleri. İstanbul: Hiperyayın.
- Sevcik, O. (1956). School of bowing technique for viola (alto). opus 1, part 1, arranged by Lionel Tertis, London: Bosworth & Co.
- Sevsay, E. (2015). Orkestrasyon: çalgılama ve orkestralama sanatı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Suzuki, S. (1978). Suzuki violin method volume I. Miami Florida: Warner Bros.
- Tanrıverdi, F.A. (1993). Viyola metodu I. Ankara: Gaye Filmcilik ve Matbaacılık.
- Volmer, B. (1983). Bratschenschule. Mainz: Schott Music.
- Yılmaz, H. H. (2003). Birinci Konumda Türkülerle Çağdaş Keman Eğitimi (Başlangıç). Ankara: Senfoni Müzik.
