Makalenin amacı Batı Hıristiyanlığında yüzyıllarca etkili olan bir manastır tarikatı olan Benediktinlerin ortaçağda üstlendikleri rolü ortaya koymaktır. İnişli çıkışlı ve uzun bir tarihe sahip olan Benediktinler, Aziz Benediktin yazmış olduğu manastır nizamnamesini tatbik eden keşişler topluluğuna verilen isimdir. Bu yüzden öncelikle Benedikt’in hayatı ve tarikatın ortaya çıkış süreci incelenmiştir. Daha sonra İmparator Şarlman’ın başlattığı ve Karolenj Rönesansı olarak bilinen eğitim seferberliğinde manastırların üstlendiği fonksiyon ortaya konmuştur. Nihayetinde ise gerek hıristiyanlığı yayma konusundaki başarıları gerekse de klasik kaynakları koruyan kurumlar olması nedeniyle Benediktin manastırlarının Avrupa kimliğinin oluşmasındaki rolü incelenmiştir. Konu tasvir edici (descriptive) metotla ele alınmış ve sistemin temel özellikleri ortaya konmuştur. Bilimsel kaynaklardan elde edilen bilgiler, analiz ve sentez yöntemiyle tasnif edilmiş ve çeşitli analizler yapılmaya çalışılmıştır.
The aim of the article is to reveal the role of the Benedictines, a monastic order that has been influential in Western Christianity for centuries, in the Middle Ages. Benedictines, who have a long and volatile history, are the name given to the community of monks who apply the monastic statute written by St. Benedictine. Therefore, first of all, Benedict's life and the emergence of the order were examined. Later, the function of monasteries in the educational campaign known as the Carolingian Renaissance, initiated by Emperor Charlemagne, was revealed. Finally, the role of Benedictine monasteries in the formation of European identity has been examined due to both their success in spreading Christianity and the institutions that preserved classical sources. The subject has been handled with the descriptive method and the basic features of the system have been revealed. The information obtained from scientific sources has been classified by analysis and synthesis method and various analyzes have been tried to be made.