EVLİLİK YAŞANTISINDA ŞİDDET GÖRMÜŞ KADINLARIN EVLİLİK KALİTESİNİN DUYGULARI İFADE EDEBİLME BECERİSİNE ETKİSİ
Author :
Abstract
Şiddet, kendi içinde çeşitlenmekle birlikte kişiyi birçok alanda olumsuz yönden etkileyebilmektedir. Flörtleşmelerde ya da evliliklerde yaşanan psikolojik şiddet vb. şiddet türleri kişinin farkındalığının dışında olabildiği gibi inkâr da edilebilmektedir. Aynı şekilde şiddete maruz kalmak evliliklerde birçok nedenle ört bas edilmektedir. Kişiyi ruhsal yönden ciddi derecede etkileyebildiği gibi kişilerin evliliklerine dair olan algılarını da zedeleyebilmektedir. Bu sebepten kişi yaşanılan durumu ifadesinde zorlanmaktadır ve duygularını da yeterince ifade edememektedir. Özellikle evlilik sonrasında şiddetin, kurulan yuvanın yıkılmaması, başkası tarafından ayıplanmamak adına gizlenmesi, şiddetin yeterince tanınmamasından kaynaklı açıkça ifade edilemediği düşünülmektedir. Şiddetin fiziksel şiddetle sınırlı olduğunu düşünen, şiddetin türlerini henüz bilmeyen birçok insanın olduğu ve bazı noktalarda şiddetten saymayıp tebrik edilmesi gerekilen bir durummuş gibi gösterilmeye çalışıldığı düşünülmektedir. Kişinin evlilik kalitesi ise şiddet sonrasında hasar görmekte ve kişilerinin duygularını ifade edebilmesine de etki edebilmektedir. Bilindiği üzere şiddet, sadece evlilik yaşantısında değil hayatın her alanında görülebilmektedir. Dolayısıyla şiddeti ve şiddetin yol açtıklarını fark edebilmek, şiddete maruz kalmadan şiddeti tanıyabilmek açısından bu çalışma önem arz etmektedir.
Keywords
Abstract
Violence, classified in different forms, can affect one negatively in many different perspectives. It is common that the forms of violence involved in romantic relations are not recognized hence neglected or getting denied. Likewise, cover up of physical violence is common in many violent marriages. Violence in these forms are damaging one’s mental health together with their perception of marriage causing a drawback on expression of marriage issues and feelings. Especially, violence in after marriage is not expressed due to reasons like protection of marriage bond, fear of peer pressure and lack of violence perception. It is assumed that there are people recognize violence only physically and unaware of other forms of violence moreover thinking that non-physical violence is a situation to be proud of and trying to validate it. Accordingly, occurrence of violence in marriage is damaging one’s mental health, overall psychology, marriage quality and expression of feelings. Obviously, violence can be seen in various parts of life. This work is important to create awareness of violence and recognition of it’s results before actually facing it.
Keywords
- Aşırdizer, M. ve Yavuz, S. (2009). Evlilik içi ırza geçme. Adli Tıp Dergisi, 23(2), 35-42.
- Altıparmak, İ. (2019). Kadına yönelik aile içi şiddetin boyutları: Ankara Örneği. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(1), 55-76.
- Avrupa Komisyonu (2016). AB Vatandaşlarının kadınlara yönelik şiddet ile ilgili görüşleri ve gerçekler. Avrupa Komisyon Raporu.
- Ayan, S. (2004). Evlilik birliğinin korunması. Ankara: Türkiye Barolar Birliği Yayınevi.
- Barr, L.K. vd. (2008). Individual differences in emotion expression: Hierarchical structure and relations with psychological distress. Journal of Social and Clinical Psychology, 27(10), 1045-1077.
- Bayraktaroğlu, H. ve Çakıcı, E. (2013). Evlilik uyumuyla ilişkili faktörler. Factors related with marital adjustment. Eğitim araştırmaları Dergisi, 53/A. 297-312
- Berns, N. (2001). “Degendering the Problem and Gendering the Blame: Political Discourse on Women and Violence”, Gender and Society, April, pp. 15 (2), 262- 281.
- Cebecioğlu, G. ve Altıparmak, İ.B. (2017). Dijital şiddet: Sosyal paylaşım ağları üzerine bir araştırma. Sakarya Üniversitesi Eğitim Dergisi, 7 (2), 423-431.
- Clark, M.S. ve Finkel, E.J. (2005). Willingness to express emotion: The impact of relationship type, communal orientation, and their interaction. Personal Relationships, 12, 169-180.
- Demiray, Ö. (2006). Evlilikte uyumun demografik özelliklere göre incelenmesi. Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.
- Durmuş, E. ve Baba, E. (2014). Evli çiftlerin duygusal zeka düzeyleri ile evlilik uyumlarının karşılaştırılması. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(1), 352
- Erbek, E. vd. (2005). Evlilik uyumu. Düşünen Adam Dergisi, 18(1), 39-47.
- Fowers, B.J. (1990). An ınteractional approach to standardized marital assestment: a literatüre review. Family Relations, 3, 368-385
- Fowers, B. J. ve Olson, D. H. (1993). ENRICH marital satisfaction scale: a brief research and clinical tool. Journal of Family Psychology, 7(2), 176–185.
- Görgülü, M. (2019). Evli bireylerin iletişimci biçimleri ile evlilik uyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi.Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Görgün-Baran, A. vd. (2012). Kadınların Eşleri Tarafından Gördükleri Şiddeti Meşrulaştırmaları Üzerinde Kamusal Alanın Etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 4(2), 41-50.
- Görgün-Baran, A. vd. (2017). Medyada Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin İçerik ve Sunum Açısından Analizi: Beyazgazete.com Örneği. Sosyoloji Konferansları 55, 107-132.
- Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, (2015), Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması (s.31-105). Ankara: Elma Teknik Basım.
- Harcar, T. vd. (2008). Kadına yönelik şiddet ve Türkiye’de kadına yönelik şiddetin durumu. Tematik Yazılar, Toplum ve Demokrasi, 2 (4), 51- 70. Karaçam, Z, vd. (2006). Evli Kadınların Aile Içi Şiddet Görmelerini Etkileyen Faktörler ve Kadınların Şiddete İlişkin Bazı Özellikleri. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 22 (2), 71-88.
- Keltner, D. ve Anderson, C. (2000). Saving face for Darwin: Functions and uses of embarrassment. Current Directions in Psychological Science, 9, 187-191.
- Kennedy-Moore, E. ve Watson, J.C. (2001). How and when emotional express help? Review of General Psychology, 5(3), 187-212.
- King, L.A. (1993). Emotional expression, ambivalence over expression, and marital satisfaction. Journal of Social and Personal Relationships, 10(4), 601-607.
- Köseoğlu, M. (2018). Kadına yönelik şiddet sorununun sosyalleşme süreci ve toplumsal cinsiyet rolleri çerçevesinde değerlendirilmesi. Muğla Sıtkı Koçman University, Journal of Social Sciences, 42.
- Kowsar, H. ve Rahim, A. (2019). Assessment on marital adjustment of men with respect to their length of marital life, level of education and income levels. International Journal of Advance Research, 5(1), 108–110.
- Krantz, G. ve Moreno, C. G. (2005). Violence Aganist Women. J Epidemiol Community Healt, 59,818-821
- Kuzucu, Y. (2011). Duyguları ifade etme ölçeği’nin uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 779-792.
- Lepore, S.J. vd. (2004). It's not that bad: Social challenges to emotional disclosure enhance adjustment to stress. Anxiety, Stress, and Coping, 17(4), 341-361.
- Mayer, J.D. vd. (2008). Emotional intelligence: New ability or eclectic traits? The American Psychologist, 63(6), 503-517.
- Mueller, J. ve Buehner, M. (2006). Two facets of non-expression of emotions: Relationship between dimensions of alexithymia and the repressive coping style. Personality and Individual Differences, 41, 1337-1347.
- Novick-Kline, P. vd. (2005). Level of emotional awareness as a differentiating variable between individuals with and without generalized anxety disorder. Anxiety Disorders, 19, 557572.
- Özgüven, H.D. ve Sayıl, I. (1999). Ankara üniversitesi kriz merkezine bir yıl süresince başvuran yeni vakaların sorun alanları ve tanılarına göre değerlendirilmesi. Kriz Dergisi, 7, 7-13.
- Polat, O. (2016). Şiddet. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(1), 15-34
- Rottenberg, J. ve Vaughan, C. (2008). Emotion expression in depression: Emerging evidence for emotion context-insensitivity, (Eds. Ad. Vingerhoets, I. Nyklcek, J. Denollet) Emotion Regulation: Conceptual and Clinical Issues, s. 125-139, New York,
- Şahin, B. ve Dündar, P. E. (2017). Kadına yönelik şiddet ve yaşam kalitesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 18(3), 203-210.
- Şişman, F.N. (2016). Duygu temelli eğitim programının hemşirelik öğrencilerinin duyguları fark etme, ifade etme ve empati becerilerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
- Spainer, G. (1976). Measuring dyadic adjustment: newscales for assesing the quality of marriage and similar dyads. Journal of Marriage and the Family, 38, 15-27
- Tutarel Kışlak, Ş. (1999). Evlilik uyum ölçeği adaptasyon çalışması. 3P Dergisi. 7(1), 50-57
- Yalçın, H. (2014). Evlilik uyumu ile sosyodemografik özellikler arasındaki ilişki. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 299–312.
- Zech, E. vd. (2003). Social sharing of emotion, emotional recovery, and interpersonal aspects, (Eds. P. Philippot and R. Feldman) The Regulation of Emotion. New York: Lawrence Erlbaum Associates
