ORTAÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİNİN COĞRAFYA DERSİNDEKİ TURİZM KONULARI HAKKINDAKİ GÖRÜŞLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Author :  

Year-Number: 2021-116
Yayımlanma Tarihi: 2021-04-30 13:18:41.0
Language : Türkçe
Konu : Sosyal Bilimler Eğitimi
Number of pages: 34-55
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bu araştırma ortaöğretim öğrencilerinin coğrafya dersindeki turizm konuları hakkındaki görüşlerini çeşitli değişkenler açısından belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma verileri 2019-2020 öğretim yılı güz döneminde İstanbul Bahçelievler ilçesinden üç farklı ortaöğretim kurumundan toplam 182 öğrenciden (Kadın:80, Erkek:102) elde edilmiştir. Çalışmada araştırmacılar tarafından geliştirilen, 16 madde ve 5 alt boyuttan oluşan Coğrafya Dersindeki Turizm Konularını Değerlendirme Ölçeği (CDTKDÖ) kullanılmıştır. Ölçeğin yapı geçerliğini test etmek için Açımlayıcı Faktör Analizi uygulanmıştır. Güvenirliği test etmek için ise Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı α = .77 olarak hesaplanmıştır. Araştırma sonunda elde edilen verilere göre ortaöğretim öğrencilerinin coğrafya dersindeki turizm konularına karşı olumlu tutum geliştirdikleri görülmüştür. Bu görüşler cinsiyet değişkenine göre farklılık göstermemektedir. Ancak sınıf değişkenine göre 12.sınıflar açısından pozitif ve okul türü değişkenine göre ise Mesleki Teknik Anadolu Lisesi öğrencileri puanları ile Anadolu İmam Hatip Lisesi öğrencileri puanları pozitif yönde anlamlı bir farklılık bulunmuştur.

Keywords

Abstract

The aim of this study is to determine the opinions of secondary school students about tourism issues in geography course in terms of various variables. Descriptive survey model was used in the research. The research data were obtained from a total of 182 students (Female: 80, Male: 102) from three different secondary schools in Istanbul-Bahçelievler district in the fall semester of the 2019-2020 academic year. In the research, "Scale for Assessment of Tourism Issues in the Geography Course" developed by the researchers, consisting of 16 items and 5 sub-dimensions, was used. Exploratory Factor Analysis (EFA) was applied to test the construct validity of the scale. The Cronbach Alpha reliability coefficient was calculated as α = .77. As a result, it was concluded that secondary school students developed a positive attitude towards tourism subjects in geography courses. The views of the students did not differ according to the gender variable. However, according to the class variable, it showed a positive significant difference in terms of 12th grade. According to the school type variable, Vocational Technical Anatolian High School students 'scores and Anatolian Imam Hatip High School students' scores showed a positive significant difference.

Keywords


  • Aksoy, B., Karakuş, U., ve Çetin, T. (2013). İlköğretim öğrencilerinin turizm, turizmin sosyo- kültürel ve ekonomik etkilerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Ekev Akademi Dergisi 17 (54), 45-58.

  • Atalay, İ. (2013). Doğa Bilimleri Sözlüğü . İzmir: Meta Basım ve Matbaacılık.

  • Belhassen, Y., & Caton, K. (2011). On the need for critical pedagogy in tourism education. Tourism Management, 32, 1389– 1396.

  • Boyle, A., Wilson, E., & Dimmock, K. (2015). Transformative education and sustainable tourism: The influence of a lecturer’s worldview. Journal of Teaching in Travel & Tourism, 15(3), 252–263.

  • Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 3(2), 133-151.

  • Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. 16.Baskı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.

  • Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö., ve Köklü, N. (2019). Sosyal Bilimler İçin İstatistik. Ankara: Pegem Akademi Yayınları 22.Baskı.

  • Caton, K. (2014). Underdisciplinarity: Where are the humanities in tourism education?, Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education 15, 24–33.

  • Cengiz, E., ve Kırkbir, F. (2007). Yerel halk tarafından algılanan toplam turizm etkisi ile turizm desteği arasındaki ilişkiye yönelik yapısal bir model önerisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 19-37.

  • Chan, C.-S., Chan, Y.-h., & Fong, T. H. (2020). Game-based e-learning for urban tourism education through an online scenario game. International Research in Geographical and Environmental Education, 29(4), 283-300.

  • Cohen, E. (1979). Rethinking the sociology of tourism. Annals of Tourism Research, 6, 18-35.

  • Cohen, L., Manion, L., ve Morrison, K. (2017). Research Methods in Education (6th ed.). New York: Routledge/Taylor ve Francis Group.

  • Çelik E.H. & Yılmaz V. (2013) Lisrel 9.1 ile yağısal eşitlik modellemesi (Temel kavramlar- uygulamalar-programlama) Ankara Anı yay.

  • Çepni, S. (2018). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş 8.Baskı. Trabzon: Celepler Matbaacılık.

  • Çetin, T. (2010). Cumalıkızık köyünde kültürel miras ve turizm algısı. Milli Folklor, 22(87), 181-190.

  • Çetin, T., Karakuş, U., ve Aksoy, B. (2012). Yabancı uyruklu öğrencilerin turizm ve Türkiye’nin turizm değerlerine ilişkin algıları. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(3), 180-196.

  • Deniz, T., ve Kalem, M. Y. (2018). Turizm coğrafyası: çalışmalar, sorunlar ve yaklaşımlar. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 1(1), 41-54.

  • Doğanay, H. (2017). Coğrafya Bilim Alanları Sözlüğü. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.

  • Doğanay, H., ve Zaman, S. (2016). Türkiye Turizm Coğrafyası. Erzurum: Pegem Akademi Yayınları.

  • Doğaner, S. (2001). Türkiye Turizm Coğrafyası. İstanbul: Çantay Kitabevi.

  • Doğaner, S. (2019). Türkiye turizm coğrafyası literatür incelemesi. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 17(34), 441-476.

  • Emekli, G. (2006). Coğrafya, kültür ve turizm: kültürel turizm. Ege Coğrafya Dergisi, (15), 51- 59.

  • Emekli, G., ve Soykan, F. (2007). Turizm coğrafyası yaklaşımıyla Türkiye turizm stratejisinin değerlendirilmesi. Çeşme Ulusal Turizm Sempozyumu Kitabı (21 Kasım 2007), s: 692700. İzmir.

  • Fidgeon, P. R. (2010). Tourism education and curriculum design: A time for consolidation and review? Tourism Management, 31(6), 699-723.

  • George, D., ve Mallery, P. (2005). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Refence, 13.0 update (6th ed.). Boston: Pearson.

  • Gössling, S., Hall, C.M., Peeters P. and Scott D. (2010). The Future of Tourism: Can Tourism Growth and Climate Policy be Reconciled? A Mitigation Perspective, Tourism Recreation Research 35(2), 119–130

  • Gülüm, K., ve Artvinli, E. (2010). Turizm coğrafyası dersinin coğrafi algıya etkisi: deneysel bir çalışma. Marmara Coğrafya Dergisi (22), 439-453.

  • Gümüş, N., ve Gözüpekçe, S. (2009). İlköğretim okulu öğrencilerinin turizme yönelik görüşleri: Foça örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (25), 25-34.

  • Han, G., Ng, P., & Guo, Y. (2015). The state of tourism geography education in Taiwan: a content analysis. Tourism Geographies, 17(2), 179-299, DOI: 10.1080/14616688.2014.978813.

  • Hunter, C. (1997). Sustainable tourism as an adaptive paradigm. Annals of Tourism Research, 24(4), 850–867.

  • Kaptan, S. (1973). Bilimsel Araştırma Teknikleri. Ankara: Rehber Yayınevi.

  • Karadeniz, C. B. (2004). İlköğretim bölümü öğrencilerinin turizme bakışı ve turizmi değerlendirmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dersgisi, (17), 37-52.

  • Karasar, N. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık, 25.Basım.

  • Kervankıran, İ. (2015). Turizmde mekânsal veri analizi tekniklerinin kullanımı: Türkiye'de ilçelere göre konaklama örneği. Zeitschrift für die Welt der Türken/Journal Of World Of Turks, 7(2), 217-241.

  • Köse, E. (2017). Bilimsel Araştırma Modelleri. R. Y. Kıncal (Ed.) içinde içinde, Bilimsel Araştırma Yöntemleri 5.Basım (s. 99-124). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık.

  • MEB. (2005). Coğrafya Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı.

  • MEB. (2017). Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi Anadolu Meslek ve Anadolu Teknik Programı Konaklama ve Seyahat Hizmetleri Alanı Çerçeve Öğretim Programı (2017). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı.

  • MEB. (2018). Ortaöğretim Coğrafya Dersi Öğretim Programı (2018). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı Yayınları.

  • Morgan, J. (2004). From production line to drama school: Higher education for the future of tourism. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 16, 91-99.

  • Özdamar, K. (1999). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi I. 2.Baskı. Eskişehir: Kaan Kitabevi.

  • Özgüç, N. (2003). Turizm Coğrafyası Özellikler ve Bölgeler. İstanbul: Çantay Kitabevi.

  • Paris, C. M. (2011). Social constructivism and tourism education. Journal of Hospitality, Leisure, Sport and Tourism Education, 10(2), 103-108, DOI:10.3794/johlste.102.385

  • Ring, A., Dickinger, A. & Wöber, K. (2009). Designing the Ideal Undergraduate Programme in Tourism. Expectations from Industry and Educators. Journal of Travel Research, 48, (1), 106-121.

  • Saçılık, M. Y., Çevik, S., ve Özkan, Ç. (2016). Turizm ve otel işletmeciliği bölümü önlisans öğrencilerinin "turizm" olgusuna ilişkin metaforik algıları. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, Kırgızistan, (53) 84-103.

  • Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Test of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research-Online, 8 (2), 23–74.

  • Springett, D. (2010). Education for sustainability in the business studies curriculum: Ideological struggle. In P. Jones, D. Selby & S. Sterling (Eds.), Sustainability education: Perspectives and practice across higher education (pp. 75–92). Oxon, UK: Earthscan.

  • Şahin, Ç. (2017). Veri Toplama Teknikleri. R. Y. Kıncal (Ed.) içinde içinde, Bilimsel Araştırma Yöntemleri (s. 125-182). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık.

  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş. Ankara: Ekinoks.

  • Sheldon P.J and Hsu C.H.C. (2015). Tourism Education: Global Issues And Trends, Tourism Social Science Series, Volume 21, Bingley: Emerald Group Publishing.

  • Taş, M., Düz, İ., ve Ünlü, E. (2016). Ortaöğretim öğrencilerinin “alternatif turizm” kavramına ilişkin algılarının metaforlar yardımıyla analizi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, (5) Özel Sayı, Makale No: 39, 352-360.

  • Tavşancıl, E. (2019). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS İle Veri Analizi. (6. Baskı). Ankara: Nobel

  • Tribe, J. (1997). The indiscipline of tourism, Annals of Tourism Research 24(3), 638-656.

  • Tümertekin, E., ve Özgüç, N. (2000). Coğrafya; Geçmiş, Kavramlar, Coğrafyacılar. İstanbul: Çantay Kitabevi.

  • United Nations World Tourism Organisation (UNWTO). (2017). Sustainable development of tourism: Definitions. Retrieved from http://sdt.unwto.org/content/about-us-5

  • Waitt, G. (2000). Consuming heritage: Perceived historical authenticity. Annals of Tourism Research, 27, 835-862.

  • Weaver, D. (2005). Sustainable tourism: Theory and practice. Jordan Hill, UK: Routledge.

  • Yeşil, R. (2017). Nicel ve Nitel Araştırma Yöntemleri. R. Y. Kıncal (Ed.) içinde içinde, Bilimsel Araştırma Yöntemleri (s. 51-80). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim

  • Yıldız, B., ve Balcı, A. (2017). Turizm coğrafyası dersine ilişkin gelecek zaman perspektifinin ders başarısına etkisi. International Journal of Field Education, 3(1), 60-74

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics