Author :
Abstract
Tarihi Türk Çalgısı olan Iklığ ve Ailesinin oluşturulması, eğitim/öğretim süreçlerinin hazırlanması başlıklı araştırmada üç başlık altında incelenmiş ve sonuçları yazılarak açıklanmıştır. Buna göre; 1. Çalgının etimolojisi, tarihsel geçmişi ve bugünkü durumu açıklanmış ve yeni oluşturulan aile üyeleri belirlenerek bunların boyutları hazırlanmıştır. 2. Dört boyutta oluşturulan Iklığ ailesinin "Tenor" boyutu ile ilgili başlangıç düzeyi öğretim programı ve öğretim metodu taslakları hazırlanmıştır. 3. Tenor boyutu olan Iklığ'ın çalabileceği repertuar örneği hazırlanmıştır. Repertuar içerisine; a. Geleneksel Halk Müziği Örnekleri, b. Geleneksel Sanat Müziği Örnekleri, c. Iklığ ve Ailesi için yazılmış özgün eser örnekleri, d. Batı müziğinden yapılan eser uyarlamaları, e. Farklı müzik tür ve çeşitlerinden Düo, Trio, Kuartet ve Eşlikli (Piyano, Gitar) eser örneklerine yer verilmiştir. Eğitim/Öğretim programı ve metot taslağı ile ilgili çalışmalar araştırmacı tarafından sınanarak oluşturulmuştur. Araştırmada kullanılan Tarihsel, Betimsel ve Deneysel Yöntemler ile elde edilen bulgular açıklanarak sonuçları ve öneriler de ayrıca yazılmıştır.
Keywords
Abstract
Iklığ (Iklık) Family" as an Advanced Instrument and Teaching-Education Practices Forming of Traditional Turkish Instrument Iklığ and its Family has been analyzed under three headings in the research titled as preparing teaching-education practices and obtained findings have been explained in writing. Accordingly; 1. Etymology, historical background and present status of the instrument were highlighted and their dimensions were prepared by detecting newly formed members of the family. 2. For "Tenor" dimension of Iklığ family formed in four dimensions, beginner level academic program and draft teaching/education methods were prepared. 3. A sample repertory to be played by an Iklığ having Tenor dimension was prepared. This repertory included; a. Traditional Folk Music Samples, b. Traditional Classical MusicSamples, c. Authenticsamples written for Iklığ and its family, d. Adaptationsbased on Western music, e. Duo, Trio, Quartet andStriped (Piano, Guitar) sample works from different music types and varieties. Upon testing studies on teaching-education, theprogram and draft method were prepared by the researcher. Findings that were obtained via Historical, Descriptive and Empirical Methods used in the research were explained and results as well as suggestions were also stated in addition.
Keywords
- Açın, C. (1994). Organoloji. İstanbul: Yeni Doğan Basım evi.
- Aktaran : Sarı, G. Ç. (2014). Asya’dan Avrupa’ya Yaylı Çalgılar Tel Üzerinde Ses Elde Etme Tekniğine Göre Sınıflandırma. The Journal of Academic Social Science Studies , 35-50.
- Bardakçı, M. (2012). Ahmet Şükrullah-Şükrullahın Risaliyesi ve 15. yy Şark Musiki Nazariyatı. İstanbul: Pan Yayıncılık.
- Daloğlu, Y. (2009). Eski Türk Çalgıları. M. V. Üniversitesi içinde, Halk Müziğinde Çalgılar Uluslararası Sempozyum Bildirileri (s. 207-213). İstanbul: Motif Vakfı Yayınları.
- Demirel, Ö. (2000). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem.
- Duygulu, M. (2014). Türk Halk Müziği Sözlüğü. İstanbul: Pan Yayıncılık.
- Farmer, H. G. (1999). Onyedinci Yüzyılda Türk Çalgıları. Ankara: Kültür Bakanlığı.
- Fonton, C. (1987). 18. Yüzyılda Türk Müziği. İstanbul: Pan Yayıncılık.
- Gama, N. (2000). Métod Pradico Para Viyoloncelo. Saob Paulo/Brazil.
- Gazimihal, M. R. (1953). Iklığ. Türk Folklor Araştırmaları , 785-787.
- Gazimihal, M. R. (1961). Musiki Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
- Gökçen, D. M. (2017). Evliya Çelebi Seyahatnamesi’nde Çalgılar. Ankara: Ürün Yayınları.
- Herfurth, C. P. (1964). A Tune a Day. Boston: The Boston Music Company.
- Işık, S. T. (2016, Mart 04). Çalgılarda Kültürel Temsil. Tokat, Türkiye.
- Kamiloğlu, R. (2007). Ahmed Oğlu Şükrullah Ve “Edvâr-I Mûsikî” Adlı Eseri . Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İslam Tarihi Ve Sanatları Anabilim Dalı (Türk Din Mûsikîsi)
- Kaya, M. R. (1998). Dünden Bugüne Rebabve Yeniden Ele Alınması. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi .
- Kuliyev, O. (1982). Tar Programı. Bakü: Azerbaycan Devlet Konservatuarı.
- Kurtaslan, Z. (2009). Türk Keman Okulunun Oluşum Süreci ve Temsilcileri. Türkiyat Araştırmaları Dergisi , 409-429.
- Mirişli, R. (1970). Kemança Mektebi (Metodu). Bakü: Işık Neşriat.
- Öger, B. (1987). Türk Kültür Tarihine Giriş (Cilt 9). Ankara: Başbakanlık Basımevi.
- Özcan, A. T. (2008). Iklığ-Rebab-Kemençe ve Keman: Yaylı Çalgıların Evrimi ve Müziği. Mersin: Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstiüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
- Özçelik, D. A. (1998). Eğitim Programları ve Öğretim. Ankara: ÖSYM Yayınları.
- Özek, E. (2015). Enstürman Yapım Eğitiminde Oransal Ölçeklendirme. İstanbul: İTÜ Vakfı Yayınları.
- Rahmanov, A. (1980). Azerbaycan Halk Çalgı Aletleri ve Onların Orkestradaki Yeri. Bakü: Işık Neşriat.
- Say, A. (2005). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
- Soydaş, E. (2012). Bir İsimlendirme Sorunu: Türk Müziği Tarihinde Ayaklı Keman. Porte Akademik , 36-49.
- Soydaş, M. E. (2007). Osmanlı Sarayında Çalgılar. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
- Sönmez, V. (2001). Program Geliştirme ve Öğretmen El Kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Üngör, E. R. (2004). Türklerde Çalgılar. I. Uluslararası Tarihte Anadolu Müziği Ve Çalgıları Sempozyumu (S. 33-57). Ankara: T.C. Kultur Ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü .
- Yekta, Ç. O. (1986). Türk Musikisi. İstanbul: Pan Yayıncılık.
