Author :
Abstract
Çalışmada çocuk gelişimi bölümü öğrencilerinin duygusal istismar düzey, algı ve görüşlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Karma araştırma yönteminin kullanıldığı çalışmada nicel veriler Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Çocuk Gelişimi Bölümünde öğrenimine devam eden 136 öğrenciden, nitel veriler ise 40 öğrenciden elde edilmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre üniversite öğrencilerinin algıladıkları duygusal istismar puan ortalamaları 134,75 olarak bulunmuş, en yüksek ortalamanın birinci sınıf öğrencilerine ait olduğu belirlenmiştir. Çalışmada duygusal istismar ile sadece yaşanılan yer değişkeni arasında anlamlı bir farklılık bulunmuş, anlamlı farkın şehir merkezi ile köyde yaşayan öğrencilerin puanları arasında olduğu görülmektedir. Duygusal istismara ilişkin katılımcıların ifadeleri incelendiğinde ise öğrencilerin duygusal istismarı daha çok başkalarının duygularını önemsememe/küçümseme şeklinde tanımladıkları; duygusal istismara neden olan en temel etkenin başkalarına duygusal/psikolojik açıdan baskı yapmak olduğunu ifade ettikleri belirlenmiştir. Katılımcıların çoğunun çocukların daha çok ebeveynleri tarafından duygusal istismara maruz kaldıklarını belirttikleri ve bunu akranlarla kıyaslama, evlat ayrımı yapma, ilgisizlik ve azarlama yoluyla gerçekleştirdiklerini düşündükleri görülmektedir.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to examine the emotional abuse level, perception and opinions of the students of the child development department. Mixed research method was used in this study. Quantitative data were obtained from 136 students in Bilecik Şeyh Edebali University Faculty of Health Sciences Department of Child Development and qualitative data from 40 students. It was seen that the average of emotional abuse points of the students is 134,75 and the highest average belongs to the first grade students. It was found that there was a significant difference between emotional abuse and the location. Most of the students describe emotional abuse as ignoring/despising the emotions of others and the main factor causing emotional abuse is to put pressure on others emotionally/psychologically. Most of students stated that the children were exposed to emotional abuse by their parents through comparison with peers, child discrimination, indifference and scolding.
Keywords
- Arruabarrena, I. et al. (2013). Psychologists and child psychological maltreatment severity as- sessment. Psicothema, 25/4, 482-487.
- Arslan, G. ve Balkıs, M. (2016). Ergenlerde duygusal istismar, problem davranışlar, öz-yeterlik ve psikolojik sağlamlık arasındaki ilişki. Sakarya University Journal of Education, 6/1, 8-22.
- Aydoğdu, F. ve Dilekmen, M. (2016). Ebeveyn tutumlarının çeşitli değişkenler açısından değer- lendirilmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11/2, 569-585.
- Bakır, E. ve Kapucu, S. (2017). Çocuk ihmali ve istismarının Türkiye’de yapılan araştırmalara yansıması: Bir literatür incelemesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 4/2, 13-24.
- Can, A. (2016). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Aka- demi.
- Cemaloğlu, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. A. Tanrıöğren (Yay.Haz.). Veri Toplama Teknikleri: Nicel-Nitel (s.133-164). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Chamberland, C. et al. (2012). Correlates of substantiated emotional maltreatment in the second canadian incidence study. Journal of Family Violence, 27/3, 201-213.
- Christ, C. et al. (2019). Linking childhood emotional abuse and depressive symptoms: The role of emotion dysregulation and interpersonal problems. PloS one, 14/2, 1-18.
- Creswell, J.W. & Plano Clark, V.L. (2014). Karma yöntem araştırmaları tasarımı ve yürütülmesi (Y. Dede ve S.B. Demir, çev.). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Crowe, S. et al. (2011). The case study approach. BMC Medical Research Methodology, 11/1, 100.
- Davis, K.E. & Allen, C.T. (2016). Emotional abuse of women. The Wiley Blackwell Encyclo- pedia of Gender and Sexuality Studies, 1-5.
- Dinleyici, M. ve Dağlı, F. (2016). Duygusal ihmal, istismar ve çocuk hekiminin rolü. Osmanga- zi Tıp Dergisi, 38/2, 18-27.
- Duman, N. (2019). Yetişkin psikolojik istismarını tanımak. International Journal of Social Sci- ences and Education Research, 5/1, 33-43.
- Ersanlı, K., Yılmaz, M. ve Özcan, K. (2013). Algılanan duygusal istismar ölçeği (ADİÖ): Ge- çerlik ve güvenirlik çalışması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32/1, 147-164.
- Ertuğ, H.İ. (2018). Üniversite öğrencilerinde algılanan duygusal istismar ve ruminasyon ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
- Fırat, M., Yurdakul, I.K. ve Ersoy, A. (2014). Bir eğitim teknolojisi araştırmasına dayalı olarak karma yöntem araştırması deneyimi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 2/1, 64-85.
- Follingstad, D.R. & DeHart, D.D. (2000). Defining psychological abuse of husbands towards wives: Context, behaviours, and typologies. Journal of Interpersonal Violence, 15, 891920.
- Glaser D. (2002). Emotional abuse and neglect (Psychological maltreatment): A conceptual framework. Child Abuse Neglect, 26, 697–714.
- Glaser, D. Et al. (2012). Does training in a systematic approach to emotional abuse improve the quality of children's services?. Research Brief, February 2012. https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment _data/file/181602/DFE-RB196.pdf adresinden erişildi (ET:13.03.2020)
- Goldsmith, R.E. & Freyd, J.J. (2005). Awareness for emotional abuse. Journal of Emotional Abuse, 5/1, 95-123.
- Güner, Ş.İ., Güner, S. ve Şahan, M.H. (2010). Çocuklarda sosyal ve medikal bir problem; İstis- mar. Van Tıp Dergisi, 17/3, 108-113.
- Hergüner, S. (2011). Çocuk hakları açısından çocuk ihmali ve istismarı. Çocuk Vakfı Yayınları, 41-54.
- Hibbard, R., Barlow, J. & MacMillan, H. (2012). Psychological maltreatment. PEDIATRICS, 130/2, 372–378.
- Jacobi, G. et al. (2010). Child abuse and neglect: Diagnosis and management. Deutsches Arzteblatt International, 107/13, 231.
- Kandır A. ve Alpan, Y. (2008). Okul öncesi dönemde sosyal-duygusal gelişime anne-baba dav- ranışlarının etkisi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 14/14, 33-38.
- Kara, B., Biçer, Ü. ve Gökalp, A.S. (2004). Çocuk istismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Der- gisi, 47/2, 140-151.
- Karakaya, İ. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. A. Tanrıöğren (Yay.Haz.). Bilimsel araştır- ma yöntemleri (s.57-84). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Karataş, S. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. http://aves.akdeniz.edu.tr adresinden erişildi. (ET: 10.03.2020)
- Küçüker, B. ve Tekin, U. (2018). 7-8. sınıf özel okul öğrencilerinin sınav kaygısı ile anne-baba tutumları ve mükemmeliyetçi kişilik özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Aydın Sağlık Dergisi, 4/2, 55-68.
- Müderrisoğlu, S. vd. (2014). Türkiye’de 0-8 yaş arası çocuğa yönelik aile içi şiddet araştırması. http://www.ailecocuksiddet.info/RAPOR.pdf adresinden erişildi. (ET: 02.04.2020)
- National Institute for Health and Care Excellence. (2017). Child abuse and neg- lect.https://www.nice.org.uk/guidance/ng76/resources/child-abuse-and-neglect-pdf1837637587141 adresinden erişildi. (ET: 04.03.2020)
- National Society for the Prevention of Cruelty to Children. (2017). Definitions and signs of child abuse. https://www.nspcc.org.uk/globalassets/documents/informationservice/definitions-signs-child-abuse1.pdf adresinden erişildi. (ET: 04.03.2020).
- Neale, P., Thapa, S. & Boyce, C. (2006). Preparing a case study: A guide for designing and conducting a case study for evaluation input. Massachusetts: Pathfinder International.
- Özel, E. ve Zelyurt, H. (2016). Anne baba eğitiminin aile çocuk ilişkilerine etkisi. Sosyal Politi- ka Çalışmaları Dergisi, 36, 9-34.
- Polat, O. (2007), Tüm boyutları ile çocuk istismarı. İstanbul: Seçkin Yayınları.
- Runyan, D., Corrine, W. & Ikeda, R. (2002). World report on violence and health. E.G. Krug, L.L. Dahlberg, J.A. Mercy, A.B. Zwi & R. Lozano (Eds). Child abuse and neglect by parents and other caregivers. (pp. 57-86). Geneva: World Health Organization
- Shaffer, A., Yates, T.M. & Egeland, B.R. (2009). The relation of emotional maltreatment to early adolescent competence: Developmental processes in a prospective study. Child Abuse&Neglect, 33, 36-44.
- Srnka, K.J. & Koeszegi, S. (2007). From words to numbers: How to transform qualitative data into meaningful quantitative results. Schmalenbach Business Review, 59, 29-57.
- Stark, S.W. (2015). Psychology&Behavioral Health 4th ed. P.Moglia (Ed.). Emotional Abuse (pp. 647-650). Amenia, NY: Salem Press at Greyhouse Publishing.
- Straus, M.A.& Field, C.J. (2003). Psychological aggression by american parents: National data on prevalence, chronicity, and severity. Journal of Marriage and Family, 65, 795-808.
- Şahin, İ. (2017). Eğitim kurumlarında duygusal istismar ve yansımaları: Nitel bir çalışma. Ya- yınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
- Şahin, F.T. ve Özbey, S. (2007). Aile eğitim programlarına niçin gereksinim duyulmuştur? Aile eğitim programları neden önemlidir?. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 12/12, 7-12.
- Tunalı, S.B., Gözü, Ö. ve Özen, G. (2004). Nitel ve nicel araştırma yöntemlerinin bir arada kul- lanılması “Karma araştırma yöntemi”. Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli Dergisi, 24/2, 106-112.
- Türk Dil Kurumu Sözlükleri Güncel Türkçe Sözlük (2020). “İstismar” kavramının tanımı. https://sozluk.gov.tr/ adresinden erişildi. (ET: 20.02.2020)
- Türk Dil Kurumu Sözlükleri Güncel Türkçe Sözlük (2020). “Suistimal” kavramının tanımı. https://sozluk.gov.tr/ adresinden erişildi. (ET: 01.04.2020)
- Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araş- tırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 24/24, 543-559.
- United Nations International Children's Emergency Fund. (2010). Türkiye’de çocuk istismarı ve aile içi şiddet araştırması. http://www.unicef.org.tr/files/bilgimerkezi/doc/cocukistismari-raporu-tr.pdf adresinden erişildi. (ET: 02.04.2020)
- United Nations International Children's Emergency Fund. (2017). Şiddet ile disiplin, cinsel is- tismar ve cinayetler tüm dünyada milyonlarca çocuğun peşini bırakmıyor. https://www.unicef.org/turkey/bas%C4%B1n-b%C3%BCltenleri/unicef-%C5%9Fiddetile-disiplin-cinsel-istismar-ve-cinayetler-t%C3%BCm-d%C3%BCnyada-milyonlarca adresinden erişildi. (ET: 24.02.2020)
- University of Michigan Health System. (2007). Emotional abuse hurts. Physical harm is not the only form of abuse. https://www.med.umich.edu/abusehurts/abuse_emotional.pdf adresinden erişildi. (ET: 30.02.2020)
- Yapıcı, M. (2004). 0-5 yaş arası çocukların yaratıcılığının geliştirilmesinde ailenin rolü. Journal of Human Sciences, 1/1, 1-8.
- Yaşar, M. (t.y.). Çocuk ihmal ve istismarı. http://anaokulu.cu.edu.tr/__/file/2_COCUK_IHMAL_VE_ISTISMARI.pdf adresinden erişildi. (ET: 04.02.2020)
- Yin, R.K. (2003). Case study research, design and methods. California: Sage Publications.
- Zainal, Z. (2007). Case study as a research method. Jurnal Kemanusiaan, 5/1, 1-6.
- World Health Organization. (2006). Child maltreatment. http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs150/en/ adresinden erişildi. (ET: 02.04.2020)
- World Health Organization. (2016). Child maltreatment. https://www.who.int/en/news- room/fact-sheets/detail/child-maltreatment adresinden erişildi. (ET: 02.04.2020)
- Wolfe, D.A. & McIsaac, C. (2011). Distinguishing between poor/dysfunctional parenting and child emotional maltreatment. Child Abuse&Neglect, 35/10, 802-813.
- Wright, M.O.D. (2007). The long-term impact of emotional abuse in childhood: Identifying mediating and moderating processes. Journal of Emotional Abuse, 7/2, 1-8.
