Author :
Abstract
Hedef kitlesi 5.-12. sınıflar arasında 40 öğrenci olarak belirlenen çalışmamız, güncel aktiviteler ve öğrencinin etkin olduğu atölye çalışmaları ile yapılmıştır. Katılımcılarımız, dezavantajlı kitle içerisinde yer alan ve tanılanmış özellikleriyle çevresinde fark oluşturabilme özelliğine sahip bireylerin yer aldığı Şahinbey Belediyesi Bilim ve Sanat Merkezi öğrencilerinden seçilmiştir. Tübitak’dan 118B482 numaralı proje olarak desteklenen projemiz 18-23 Haziran 2018 tarihinde Gaziantep Şahinbey İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı olarak tamamlanmıştır. Çalışmada; çevre duyarlılığı konusunu farklı disiplinlerin bakış açılarıyla şekillendirerek farklı açılardan bakabilmeyi ve farklı düşünce boyutlarına ulaşabilme amaçlanmıştır. Bu 11 Atölye; fizik, kimya, biyoloji, matematik, oryantring, tarih, tasarım, resim, müzik, edebiyat alanlarından oluşmaktadır. Uygulanan tüm atölye çalışmaları alanında uzman bir kitle tarafından geliştirilmiş olup tamamen orijinaldir. Proje uygulaması, 6 günde tamamlanmıştır. Çalışmanın yöntemi; ön ve son testli deneysel desen olarak seçilmiştir. Projemizde üç basamaktan oluşan ölçek, ilk ve son test olarak uygulanmıştır. Çevre İlgi -Tutum - Davranış ölçeği 2003 yılında Prof. Dr. Sinan Erten tarafından geliştirilmiş olup güvenirliği 0.73’tür. Ön ve son test sonuçları karşılaştırılmış ve yorumlanmıştır. Katılımcı öğrencilerimizin çevreye karşı olumlu ilgi, tutum ve davranış düzeylerinin pozitif yönde değiştiği gözlenmiştir.
Keywords
Abstract
Our research, target group of which consists of 40 students from 5th to 12th grades, was carried out through workshops involving modern activities and active participation of the students. Our participants were selected among the students of Science and Art Centre located within Şahinbey Municipality, which hosts individuals from disadvantaged population who are able to make a difference with their unique characteristics. Our project was supported by Tubitak as project number 118B482 and it was completed between June 18-23 2018 under Şahinbey Directorate of National Education in Gaziantep city. In this research, it was aimed to view the issue of environmental awareness from different viewpoints by shaping them with the perspectives of different disciplines and to reach different dimensions of thought. These 11 workshops involved physics, chemistry, biology, mathematics, orienteering, history, design, art, music and literature. All the workshops were developed by an expert group and they are completely original. The project implementation was completed in 6 days. Method of research was selected as pre-test and post-test experimental design. In our project, the scale consisting of three steps was applied as the first test and final test. The Environmental Interest - Attitude - Behaviour Scale was developed by Prof. Dr. Sinan Erten and its reliability rate is 0.73. Pre-test and post-test results were compared and interpreted. It was observed that the positive interest, attitude and behaviour levels of the participating students changed positively.
Keywords
- Akkurt, N. (2018). Üstbiliş Stratejileri Öğretiminin Çevre Duyarlılığına Etkisi. Uluslararası Türk Kültür Coğrafyasında Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (1), s.16-25.
- Basile, C. G. (2000). Environmental education as a catalyst for transfer of learning in young children. The Journal of Environmental Education, 32(1), 21-27.
- Davis, J. (1998). Young children, environmental education and future. Early Childhood Educa- tion Journal, 26(2), 117-123.
- Davis, J. (1999). Playing with life: Way of fostering environmental education in early years. Educating for a Better World: Visionto Action WKI; 40th International Conference sunulmuş bildiri. I.aunceston, Tasmania.
- Erten, S. (2003). 5. Sınıf öğrencilerinde “çöplerin azaltılması” bilincinin kazandırılmasına yöne- lik bir öğretim modeli, H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı 25. Ankara.
- Erten, S .(2005). Okul öncesi öğretmen adaylarında çevre dostu davranışların araştırılması Ha- cettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (28) , 91-100
- Erten, S. (2006) ‘Çevre Eğitimi ve Çevre Bilinci Nedir, Çevre Eğitimi Nasıl Olmalıdır?’ Anka- ra: Çevre ve İnsan Dergisi, Çevre ve Orman Bakanlığı Yayın Organı. Sayı 65. 2006/2
- Heimlich, J. E. (2010). Environmental education evaluation: Reinterpreting education as a stra- tegy for meeting mission. Evaluation and Program Planning, 33(2), 180-185.
- Kaypak, Ş. (2010) Kent ve Çevre Sorunları. Basılı Ders Notları MKÜ, Antakya.
- Lee, J. C. K. &Ma, W. H. T. (2006). Early childhood environmental education: A Hong Kong example. Applied Environmental Education&Communication, 5(2), 83-94.
- Mackenzi, A. C. &Edwards, S. (2014). Livery day environmental education experiences: Ihe role of content in early childhood education. Australian Journal of Environmental Education, 30(1), 127-133.
- MEB (1998). Lise Ders Programı (Cilt I).İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
- Monroe, M. C, Wojcik, D. J. &Bledenweg, K. (2013). A variety of strategies characterize envi- ronmental education. (Eds. Monroe M. C. &Krasny M. E.), Across the specturum: Resottrces for environmental educaters içinde (s. 29-46). Washington DC: NAAE
- Saraç S. ve ark. (2014) IAAOJ, Scientific Science, , 2(1), 1-11
- Ünal S. ve Dımışkı E. (1999)Unesco.Unep Himayesinde Çevre Eğitiminin Gelişimi ve Türki- ye'de Ortaöğretim Çevre Eğitimi Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 16-17 : 142 – 154.
- Yalçın, D (1993). Ecotoxicological Problems of Organotin Compounds. Journal of Faculty of Pharmacy of Ankara University, 22 (1) , 51-67
- WHO (2001) European Ragional Consultation on Health System Performance Assessment. Geneva.
